Ο Μακρόν θέλει παλαιστινιακό κράτος – αλλά η Γαλλία έχει ήδη ένα: στο Παρίσι

Παρίσι ή Παλαιστίνη; Ο Μακρόν ίσως δεν ξεχωρίζει πια τη διαφορά

Του Eli Gotthelf αρχισυντάκτη του Jfeed

Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι η Γαλλία «θα αναγνωρίσει ένα παλαιστινιακό κράτος». Μια τολμηρή δήλωση.

Αναρωτιέται κανείς, εννοεί άραγε το ίδιο παλαιστινιακό κράτος που αποκεφαλίζει πολίτες στους δρόμους της Γαλλίας, μαχαιρώνει ανθρώπους στην καρδιά του Παρισιού και διώχνει Εβραίους από τη Μασσαλία και την πρωτεύουσα, αναγκάζοντάς τους να μετεγκατασταθούν στο Ισραήλ;

Ίσως αναφέρεται σε ένα παλαιστινιακό κράτος στην έκδοση «Ινσαλάχ, Ισλαμική Δημοκρατία».

Ας σοβαρευτούμε για λίγο. Ίσως, τελικά, ο Μακρόν δεν μιλάει πραγματικά για τη Μέση Ανατολή.

Ίσως απλώς προτείνει μια λύση για το δικό του εσωτερικό πρόβλημα. Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς: είναι πιο πιθανό να δούμε ένα παλαιστινιακό κράτος να αναδύεται στο Παρίσι παρά στο Ισραήλ.

Τα δεδομένα: Η Γαλλία αλλάζει, και όχι προς το καλύτερο

◾Επιταχυνόμενος εξισλαμισμός: Σύμφωνα με το INSEE (Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Γαλλίας), το 2023, περίπου 6,8 εκατομμύρια μουσουλμάνοι ζουν στη Γαλλία, δηλαδή το 10% του πληθυσμού. Το ποσοστό γεννήσεών τους υπερβαίνει σημαντικά τον εθνικό μέσο όρο.

◾Αντισημιτισμός σε ιστορικά υψηλά: Σύμφωνα με το SPCJ, το 2023 καταγράφηκαν 1.676 αντισημιτικά περιστατικά στη Γαλλία, σχεδόν τέσσερις φορές περισσότερα από το 2022 (436).

Το 2024, ο αριθμός μειώθηκε ελαφρώς σε 1.570, παραμένοντας όμως σε ιστορικά υψηλό επίπεδο.

◾Ζώνες εκτός νόμου: Σε πόλεις όπως το Παρίσι, η Λυών και η Μασσαλία, υπάρχουν ολόκληρες γειτονιές γνωστές ως «zones de non-droit» (μετάφραση: «ζώνες εκτός νόμου»), περιοχές που η Αστυνομία απλώς αποφεύγει. Ο νόμος της Σαρία λειτουργεί ως ανεπίσημος κώδικας σε αυτές τις ζώνες.

◾Εσωτερική μετανάστευση, εξωτερική έξοδος: Δεκάδες χιλιάδες Εβραίοι έχουν εγκαταλείψει τη Γαλλία τις τελευταίες δεκαετίες.

Από το 2000 έως το 2009, περισσότεροι από 13.000 μετανάστευσαν στο Ισραήλ (αλιγιά).

Το 2015, σχεδόν 7.900 μετανάστευσαν, ο υψηλότερος αριθμός που έχει καταγραφεί.

Από τη δεκαετία του 1970, δεκάδες χιλιάδες ακόμη έχουν ακολουθήσει, αναγνωρίζοντας ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, μόνο που αυτή τη φορά δεν υπάρχει κανένας Στρατηγός Ντε Γκωλ για να σώσει την κατάσταση.

Η υποκρισία: Ο Μακρόν μιλάει για το Ισραήλ, για να μην μιλήσει για τη Γαλλία

Γιατί το να επιτίθεσαι στο Ισραήλ είναι εύκολο. Είναι μακριά, είναι μικρό και, ας είμαστε ειλικρινείς, είναι εβραϊκό.

Είναι πολύ πιο βολικό να κουνάς το δάχτυλο για το «παλαιστινιακό πρόβλημα» στο Ισραήλ παρά να παραδεχτείς ότι το «παλαιστινιακό πρόβλημα» βρίσκεται μέσα στο ίδιο το υπουργείο Εσωτερικών του Μακρόν, στο σχολικό σύστημα και στα φλεγόμενα προάστια της πρωτεύουσας.

Ο Μακρόν, λοιπόν, μιλάει για «δύο κράτη». Το πρόβλημα είναι ότι στους δρόμους του Παρισιού υπάρχουν ήδη δύο:

Ένα γαλλικό, φιλελεύθερο, που αργοπεθαίνει. Και ένα άλλο, σαλαφιστικό, αντισημιτικό, που περιμένει τη στιγμή του.

Μια τελευταία σημείωση προς τον Πρόεδρο Μακρόν: Ίσως να προχωρήσετε και να δημιουργήσετε ένα παλαιστινιακό κράτος στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού.

Δώστε του προϋπολογισμό, σημαία και εθνικό ύμνο — απλώς βεβαιωθείτε ότι οι στίχοι δεν περιλαμβάνουν το Αλλάχου Ακμπάρ ή το Θάνατος στους Εβραίους. Ας δούμε αν θα αντέξετε μια μέρα σε αυτό το κράτος. Εδώ στο Ισραήλ, γνωρίζουμε ήδη πώς τελειώνει αυτή η ταινία.