“Δημιουργική λογιστική στο ΙΚΑ με τις πλάτες της Ευρώπης”

Αντί να τη συνταξιοδοτήσει μετά από τόσα χρόνια χρήσης και κατάχρησης, το ΙΚΑ ανάστησε τη δημιουργική λογιστική εις βάρος όσων αναμένουν τη σύνταξή τους και του προϋπολογισμού αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Δράση.

Το θέμα των 146.000 βεβαιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που δεν έχουν ικανοποιηθεί ακόμα από το ΙΚΑ (που αποκαλύπτει σήμερα το Capital) αναδεικνύει εκ νέου την κακοδιοίκηση και την νοοτροπία της κυβέρνησης σημειώνει η Δράση.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Μετά από τέσσερα χρόνια μνημονίου, η δημιουργική λογιστική ζει και βασιλεύει, καθώς οι μη αποδοθείσες συντάξεις δεν προσμετρώνται στο έλλειμμα και επομένως ωραιοποιούν πλασματικά τον ισολογισμό του ΙΚΑ και τον προϋπολογισμό της χώρας.

Το γεγονός αυτό είναι γνωστό ήδη από τον Μάρτιο του 2014, από τοποθέτηση του Επιτρόπου Όλι Ρεν σε σχετική ερώτηση του προέδρου της Δράσης Θόδωρου Σκυλακάκη.

Το γνωρίζουν δε πλέον και οι «αγορές», στις οποίες η κυβέρνηση σκοπεύει να απευθυνθεί στην προσπάθειά της να αποτινάξει τον έλεγχο των δημοσιονομικών της χώρας απομακρύνοντας την τρόικα.

Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, που ως παιδιά ενός κατώτερου θεού συνταξιοδοτούνται πολύ αργότερα και με χειρότερους όρους σε σχέση με το δημόσιο και τις ΔΕΚΟ, ταλαιπωρούνται και κατά τη συνταξιοδότηση, καθώς η απονομή της κανονικής σύνταξης καθυστερεί χρόνια.

Μάλιστα πολλοί από αυτούς (ιδίως μετανάστες), δεν λαμβάνουν ούτε προσωρινή σύνταξη, που το ΙΚΑ αρνείται να τους δώσει παρανομώντας και εκμεταλλευόμενο την αδύναμία τους να προσφύγουν δικαστικά.

Η καθυστέρηση δε της κανονικής σύνταξης, ιδίως σε περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης, εύκολα ξεπερνά τη διετία. Με τι ακριβώς χρήματα περιμένει η κυβέρνηση ότι θα ζουν αυτοί οι άνθρωποι για τόσον καιρό;

Το πρόβλημα των Ταμείων -οι καθυστερήσεις αφορούν όλα τα ταμεία και το δημόσιο- στην Ελλάδα είναι τεράστιο και απαιτεί καινοτόμα και τολμηρή προσέγγιση, όχι μπαλώματα.

Η Δράση έχει προτείνει ήδη από το 2012 τη σταδιακή μετάπτωση σε ένα νέο σύστημα Βασικής Εθνικής Σύνταξης για όλους, στα 67, χωρίς εισφορές, που θα καλύπτεται από τον προϋπολογισμό.

Χωρίς γραφειοκρατία, χωρίς προνομιακή μεταχείριση ημετέρων, χωρίς ταλαιπωρία για τους ασφαλισμένους – αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό με αξιοπρεπείς παροχές. Πόση ακόμα αποτυχία χρειάζεται για να το συζητήσουμε;