


Βάλε το drone πάνω στην Ακρόπολη, να δούμε και την τιμή.
Να το λοιπόν το «όραμα»: Ένα παπούτσι-LED να αιωρείται πάνω απ’ την Ακρόπολη, να φωτίζει τον Παρθενώνα με corporate glitz, και από κάτω τα φιλελέ κουστούμια να μιλούν για «καινοτομία», «σύγχρονη τιμολογιακή πολιτική» και «αναπτυξιακές ευκαιρίες».
Είναι αυτό που λέμε: Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς με leasing.
Διότι ποιος νοιάζεται αν η Ακρόπολη είναι ο ιερότερος τόπος ενός πολιτισμού που γέννησε τον Λόγο και την Αισθητική; Σημασία έχει αν φέρνει engagement metrics και brand exposure.
360 ευρώ. Τόσο κόστισε η ντροπή. Όσο ένα μεσαίο παπούτσι Adidas με QR code και «σοσιαλ μίντια στρατηγική».
Έτσι λειτουργεί το «νέο κράτος»: Ξεπουλάμε την ιστορία μας στο κόστος αποστολής.
Και μετά, έρχεται ο Πιερρακάκης, με ύφος Excel-σε-PowerPoint και ανακοινώνει «θεσμικό εκσυγχρονισμό». Γιατί βλέπεις, το πρόβλημα (τους) δεν είναι ότι έβαλαν γιγάντιο παπούτσι πάνω στην Ακρόπολη.
Το πρόβλημα (τους) είναι ότι δεν χρεώσαμε αρκετά!
Δεν έχουν πρόβλημα με την ιεροσυλία — έχουν πρόβλημα με την τιμολόγηση της ιεροσυλίας.
Και στο φόντο, μια Επιτροπή Ολυμπίων που δίνει άδεια λες και μιλάμε για το Πεδίον του Άρεως και όχι για το ιερό της Περικλέτειας Αθήνας.
Αυτή είναι η φιλοσοφία τους: Ό,τι δεν μπορείς να καταλάβεις, μπορείς τουλάχιστον να το νοικιάσεις.
Η Ακρόπολη δεν είναι πλέον σύμβολο — είναι τοποθεσία προς αξιοποίηση.
Ένας ιστορικός βράχος για ψηφιακά παπούτσια και διαφημίσεις με emoji.
Κι όταν ξεσηκώνεται η κοινωνία, τι απαντούν οι τεχνοκράτες;
Ότι φταίει το «παλιό θεσμικό πλαίσιο».
Όχι η ξεφτίλα. Όχι η απουσία σεβασμού. Όχι η αποθέωση της εμπορικής αισθητικής.
Φταίει ο νόμος που δεν πρόλαβε να βάλει τιμοκατάλογο στα ιερά.
Αυτοί δεν θέλουν εκσυγχρονισμό.
Θέλουν τιμοκατάλογο στην Ακρόπολη, naming rights στον Παρθενώνα και premium access pass στην Ιστορία.
Αν τους αφήσεις, θα σου φτιάξουν «Acropolis Sponsored by Adidas Originals», με VR ξεναγήσεις και smart discount code για σουβενίρ.
Πες τα πράγματα με το όνομά τους:
Είναι ελλαδέμποροι. Είναι τουρίστες στο ίδιο τους το παρελθόν. Και είναι επικίνδυνοι.
Το ρεπορτάζ της ξεφτίλας
Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει το διαφημιστικό drone show της Adidas πάνω από την Ακρόπολη και το Ζάππειο, με την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών να διατάσσει κατεπείγουσα προκαταρκτική έρευνα για την υπόθεση.
Το γεγονός ότι ένα εμπορικό σόου με γιγαντιαία φωτεινά αθλητικά παπούτσια «στόλισε» τον ουρανό της Αθήνας, με φόντο το εμβληματικό μνημείο της Ακρόπολης, έχει πυροδοτήσει σφοδρές επικρίσεις από κόμματα, αρχαιολόγους και την κοινή γνώμη.
Στο επίκεντρο της κριτικής βρίσκεται η Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων, η οποία παραχώρησε την άδεια για το σόου στο Ζάππειο.
Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης, αντέδρασε άμεσα, καλώντας τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Επιτροπής σε έγγραφες εξηγήσεις για την απόφαση αυτή.
Ωστόσο, πηγές του υπουργείου Οικονομικών επικεντρώνονται κυρίως στο «δυσανάλογο» τίμημα της παραχώρησης, το οποίο, όπως υποστηρίζουν, ανήλθε μόλις σε 360 ευρώ, ποσό που θεωρείται εξαιρετικά χαμηλό για τη σημασία και τον συμβολισμό του χώρου.
Οι ίδιες πηγές αποδίδουν το πρόβλημα σε ένα «απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο» και μια τιμολογιακή πολιτική που παραμένει αμετάβλητη εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες.
Σε αυτό το πλαίσιο, το υπουργείο προαναγγέλλει τη θέσπιση νέου νόμου, ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, θα είναι έτοιμος τις επόμενες εβδομάδες.
Ο νόμος αυτός θα αλλάξει ριζικά τη φιλοσοφία αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων των κοινωφελών ιδρυμάτων, των κληρονομιών και των δωρεών προς το Δημόσιο.
Στόχος του νέου πλαισίου, όπως τονίζουν κύκλοι του υπουργείου, είναι η «μεγιστοποίηση του δημοσίου οφέλους» μέσω μιας σύγχρονης τιμολογιακής πολιτικής, αλλά και η εισαγωγή ρητρών συνεπειών και ασφαλιστικών δικλείδων για όσους εκμισθώνουν δημόσιους χώρους.
Η νέα Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων, που θα προκύψει μετά την ψήφιση του νόμου, αναμένεται να αναλάβει την υλοποίηση αυτών των αλλαγών.
Παρά τις διαβεβαιώσεις της Adidas ότι «καμία εικόνα του μνημείου της Ακρόπολης δεν χρησιμοποιήθηκε» στο σόου και τις δηλώσεις της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας για νόμιμες αδειοδοτήσεις, η υπόθεση συνεχίζει να προκαλεί έντονη δυσαρέσκεια.
Η εμπορευματοποίηση ενός μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς εγείρει ερωτήματα για τα όρια της «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας και τις προτεραιότητες της πολιτικής ηγεσίας, με πολλούς να επικρίνουν τον Πιερρακάκη ότι επικεντρώνεται στο οικονομικό σκέλος αντί για την ουσία του προβλήματος.
Η υπόθεση παραμένει υπό έρευνα, ενώ η κοινή γνώμη περιμένει απαντήσεις για το πώς ένα τέτοιο γεγονός έλαβε χώρα σε έναν χώρο υψίστης συμβολικής αξίας.