«Αιώνια ζωή» με Τεχνητή Νοημοσύνη – Πραγματικότητα και παραμύθι

Η αιώνια ζωή κάποτε ανήκε στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας ή στους στίχους τραγουδιών και εκεί παραμένει. Ωστόσο, τα δεδομένα έχουν «εκσυγχρονιστεί». Όσοι διαθέτουν τα χρήματα και την επιθυμία μπορούν να δημιουργήσουν μια ψηφιακή εκδοχή του εαυτού τους που δεν έχει ημερομηνία λήξης. Προφανώς αυτή η ψηφιακή εκδοχή είναι αντίγραφο, καμία σχέση με τον πραγματικό άνθρωπο.

Τεχνολογικοί επιχειρηματίες αναπτύσσουν με ενθουσιασμό ψηφιακές αναπαραστάσεις ανθρώπων, βασισμένες στην Τεχνητή Νοημοσύνη, οι οποίες συνεχίζουν να «υπάρχουν» ακόμα και μετά τον θάνατο.

Η τεχνολογία αυτή υιοθετείται κυρίως από ηλικιωμένους ή ασθενείς που επιθυμούν να αφήσουν πίσω τους ψηφιακές εκδοχές του εαυτού τους, όχι απλώς από ματαιοδοξία, αλλά για να διατηρήσουν την κληρονομιά τους.

Για κάποιους, η ψηφιακή αναπαράσταση προσφέρει μια μορφή συναισθηματικής λύτρωσης.

Μια χήρα στη Νέα Υόρκη βρήκε παρηγοριά όταν ο σύζυγός της, μέσω Τεχνητής Νοημοσύνης, τη διαβεβαίωσε ότι δεν βρίσκεται στην κόλαση.

Μια γυναίκα στη Γερμανία συγκινήθηκε όταν η ψηφιακή εκδοχή της μητέρας της έμαθε ότι έγινε γιαγιά.

Ο Μάικλ Στάνμπεργκ, 73 ετών, επιτυχημένος επενδυτής ακινήτων από το Σεντ Λούις, ενθουσιάζεται με την ιδέα να αφήσει μια κληρονομιά που θα εμπνέει για πάντα.

«Θέλω να δώσω στις επόμενες γενιές την ευκαιρία να με ρωτήσουν πώς έζησα και πώς τα κατάφερα», δήλωσε στη New York Post, αποκαλύπτοντας ότι συνεργάζεται με την εταιρεία τεχνολογίας ΣτόριΦάιλ, η οποία προσφέρει παραγωγές υψηλού επιπέδου με οπτικοακουστικά εφέ που παραπέμπουν σε ταινίες του Χόλιγουντ.

«Ίσως γίνω μέντορας. Αυτό με ενθουσιάζει».

Ωστόσο, η τεχνολογία προκαλεί αντιδράσεις όταν χρησιμοποιείται για πολιτικούς σκοπούς χωρίς τη συγκατάθεση των εκλιπόντων.

Για παράδειγμα, ο Χοακίν Ολίβερ, ένα από τα 17 θύματα της σφαγής το 2018 σε λύκειο της Φλόριντα, «μίλησε» ξανά αυτή την εβδομάδα μέσω Τεχνητής Νοημοσύνης.

Ο Τζιμ Ακόστα, πρώην επικεφαλής ανταποκριτής του CNN στον Λευκό Οίκο, πήρε συνέντευξη από την ψηφιακή εκδοχή του Ολίβερ το βράδυ της Δευτέρας.

Η αναπαράσταση, που δημιουργήθηκε με τη συγκατάθεση του πατέρα του, Μανουέλ Ολίβερ, παρουσίαζε το πρόσωπο του Χοακίν σε υπολογιστή να μιλά με φωνή χωρίς τις φυσικές ανθρώπινες αποχρώσεις, αλλά με σαφείς απαντήσεις.

Αναφερόμενος στη βία με όπλα, δήλωσε: «Είναι σημαντικό να μιλάμε γι’ αυτά τα ζητήματα ώστε να δημιουργήσουμε ένα ασφαλέστερο μέλλον για όλους».

Ωστόσο, η χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης για τέτοιους σκοπούς προκαλεί ανησυχίες.

«Αυτή η χρήση της ΤΝ εκμεταλλεύεται τις περιστάσεις», δήλωσε ο Ντάνιελ Τσάπιν, ιδρυτής του Uvalde Foundation for Kids.

«Αφαιρεί την ανθρώπινη πραγματικότητα ενός πολύ πραγματικού γεγονότος. Το εξασθενίζει».

Επιπλέον, υπάρχουν ερωτήματα για την ηθική διάσταση της χρήσης ψηφιακών εκδοχών που απαντούν σε ερωτήσεις που ο πραγματικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να έχει προβλέψει.

«Αυτό το στυλ συνέντευξης δεν μπορεί με κανένα τρόπο να αντιπροσωπεύσει αυτό που θέλει να πει αυτό το παιδί», δήλωσε η Χάμι Φάριντ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και ειδικός σε ψηφιακή εγκληματολογία, στην Washington Post.

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι να χρησιμοποιηθούν πραγματικά θύματα… χωρίς να καταφύγουμε σε τέτοια κόλπα».

Παρά τις αντιδράσεις, η τεχνολογία κερδίζει συνεχώς έδαφος.

Η διαδικασία λειτουργεί ως εξής: Το άτομο που θα μετατραπεί σε ψηφιακό αβατάρ βιντεοσκοπείται όσο ζει, δίνοντας συνεντεύξεις και απαντήσεις σε ποικίλες ερωτήσεις, που αποτελούν τη βάση της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Μετά τον θάνατο, η ψηφιακή εκδοχή εμπλουτίζεται με φωνητικά μηνύματα, κείμενα, ηχογραφήσεις και βίντεο από την καθημερινότητα.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη αξιοποιεί αυτά τα δεδομένα για να συζητήσει ακόμα και θέματα πέρα από το αρχικό υλικό, επιτρέποντας στους εκλιπόντες να «αλληλεπιδρούν» με τους ζωντανούς.

Ο Τζέισον Γκάουιν, κωμικός από την Πενσυλβάνια και συν-παρουσιαστής podcast, που μάχεται με καρκίνο του παχέος εντέρου, δημιουργεί μια ψηφιακή εκδοχή του για τα παιδιά του.

«Για γάμους, αποφοιτήσεις και γενέθλια, τα παιδιά μου θα μπορούν να μιλούν μαζί μου», είπε.

Η σύζυγός του, που ανάρρωσε από εγκεφαλικό μετά τη γέννα, φτιάχνει επίσης τη δική της ψηφιακή εκδοχή.

«Αυτά τα μηνύματα είναι ήδη εκεί. Ο γιος μου βοήθησε να φτιάξουμε αυτό το πράγμα. Λέει στο AI “Ρόμπο Μπαμπά”», πρόσθεσε.

Η πλατφόρμα που χρησιμοποιεί ο Γκάουιν, You, Only Virtual, είναι προς το παρόν μόνο ήχου, αλλά σύντομα θα προσθέσει και βίντεο.

«Θα είναι χρήσιμο όταν τα παιδιά μου μεγαλώσουν και θελήσουν να κάνουν μια σοβαρή συζήτηση με τον Ρόμπο Μπαμπά», ανέφερε.

Η πλατφόρμα χρεώνει 20 δολάρια το μήνα για φωνητική συνομιλία, ενώ προσφέρει δωρεάν στατική εκδοχή και υπηρεσία κειμένου.

Ο Τζάστιν Χάρισον, διευθύνων σύμβουλος της You, Only Virtual, ανέπτυξε την τεχνολογία όταν η μητέρα του πέθαινε.

«Η μαμά μου είναι ψηφιακά διατηρημένη», δήλωσε. «Ήταν ζωντανή όταν το φτιάχναμε. Συνάντησε τον εαυτό της ψηφιακά και ήταν μια μοναδική εμπειρία».

Παρά τις ηθικές ανησυχίες για την ψηφιακή αναβίωση ανθρώπων χωρίς τη συγκατάθεσή τους, ο Χάρισον υποστηρίζει ότι «δεν είναι παράνομο και το συγκρίνω με το να κρατάς γράμματα για να φτιάξεις ένα βιβλίο αναμνήσεων.

»Η μαμά μου έφυγε. Εγώ είμαι εδώ, επιβιώνω χωρίς αυτήν. Η ανησυχία μας αφορά τους ζωντανούς».

Ο Αλεξ Κουίν, διευθύνων σύμβουλος της Authentic Interactions, μητρικής εταιρείας της ΣτόριΦάιλ, στοχεύει σε ακόμα πιο εξελιγμένες ψηφιακές εκδοχές.

Η επόμενη γενιά της τεχνολογίας θα κάνει τις συνομιλίες με εκλιπόντες να μοιάζουν φυσικές, σαν κλήσεις μέσω Zoom ή FaceTime.

Οι συνεδρίες περιλαμβάνουν φώτα, κάμερες, παραγωγό, πράσινο φόντο, οικογένεια και ηχογραφήσεις φράσεων όπως «Σε αγαπώ κι εγώ» ή «Δεν έχω απάντηση γι’ αυτό τώρα», μαζί με εκατοντάδες ερωτήσεις για το παρελθόν, σημαντικές στιγμές και υποθετικές απαντήσεις για το μέλλον.

Όταν τίθεται μια ερώτηση που δεν έχει καταγραφεί, η Τεχνητή Νοημοσύνη αναλαμβάνει να δώσει απάντηση.

«Με αρκετά δεδομένα, η συζήτηση φαίνεται πραγματική», λέει ο Κουίν. «Αλλά αν ρωτήσεις για το σημερινό Wall Street Journal, αυτό δεν υπάρχει στα δεδομένα».

Σε τέτοιες περιπτώσεις, προγνωστικοί αλγόριθμοι παράγουν την απάντηση. «Η δουλειά μας είναι να το κάνουμε όσο πιο αυθεντικό γίνεται», προσθέτει.

Στο τέλος, ο στόχος είναι η διατήρηση ενός προσωπικού αποτυπώματος.

«Οι άνθρωποι αναζητούν συναισθηματική παρηγοριά μετά την απώλεια», λέει ο Κουίν.

«Για μένα, όμως, δεν πρόκειται μόνο για παρηγοριά, αλλά για τη διατήρηση ιστοριών και αναμνήσεων που διαφορετικά θα χαθούν. Κανείς δεν θέλει να ξεχαστεί, όποιος κι αν είναι».