


Έχει ο αλ-Τζουλάνι [ή Γκολάνι] υποκύψει στον Τραμπ – ή μήπως ισχύει το αντίθετο; Όσον αφορά το γιατί ο Τραμπ δέχτηκε να τον συναντήσει, κανείς δεν ξέρει.
Οι τζιχαντιστικές συριακές δυνάμεις ασφαλείας ξεκίνησαν μια μεγάλη επιχείρηση για τη σύλληψη ξένων τζιχαντιστών, συμπεριλαμβανομένων Παλαιστινίων, μόλις 24 ώρες μετά τη συνάντηση μεταξύ του Σύρου Προέδρου Άμπου Μοχάμαντ αλ-Τζουλάνι (γνωστού και ως Άχμεντ αλ-Σαράα) και του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στη Σαουδική Αραβία.
Η καταστολή ακολούθησε την απόφαση του Τραμπ να άρει τις αμερικανικές κυρώσεις στη Συρία, σηματοδοτώντας την προθυμία του νέου συριακού καθεστώτος να ευθυγραμμιστεί με τις απαιτήσεις των ΗΠΑ.
Τοπικές πηγές αναφέρουν ότι αρκετά άτομα που συνδέονται με τζιχαντιστικές ομάδες ενεργές κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Συρίας συνελήφθησαν.
Ανάμεσά τους είναι ο Σαμέλ αλ-Γκάζι, ένας Παλαιστίνιος τζιχαντιστής που προηγουμένως πολέμησε με τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), την ομάδα που ηγείται ο αλ-Τζουλάνι.
Ο αλ-Γκάζι προκάλεσε πρόσφατα αναταραχή επικρίνοντας το Ισραήλ και τη δυτική ομαλοποίηση σε μια συνέντευξη που διαδόθηκε στα αραβικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αψηφώντας ανοιχτά τη στάση του αλ-Τζουλάνι.
Άλλες συλλήψεις περιλαμβάνουν έναν Παλαιστίνιο τζιχαντιστή από τη Γάζα στη βόρεια Συρία και, τον περασμένο μήνα (Απρίλιο), δύο ηγέτες της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ, τον Χαλίντ Χαλίντ και τον Γιάσερ αλ-Ζαφάρι, στη Δαμασκό, φερόμενοι για δεσμούς με το Ιράν.
Οι συλλήψεις αντικατοπτρίζουν τη γενικότερη προσπάθεια της Συρίας να αναμορφώσει την εικόνα της υπό την ηγεσία του αλ-Τζουλάνι.
Η HTS, αρχικά Τζαμπχάτ αλ-Νούσρα, ξεκίνησε ως θυγατρική της Αλ Κάιντα το 2011, αλλά διέκοψε τους δεσμούς το 2016, μετονομαζόμενη σε HTS το 2017 για να κερδίσει τοπική υποστήριξη.
Παρόλα αυτά, οι ΗΠΑ και ο ΟΗΕ εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν την HTS ως τρομοκρατική οργάνωση.
Τον Δεκέμβριο του 2024, η HTS ηγήθηκε της επίθεσης που ανέτρεψε τον Μπασάρ αλ-Άσαντ, τερματίζοντας πάνω από 50 χρόνια διακυβέρνησης της οικογένειάς του.
Ο αλ-Τζουλάνι έκτοτε προσπάθησε να παρουσιαστεί ως ενωτικός ηγέτης, υποσχόμενος συμπεριληπτική διακυβέρνηση, αλλά οι επικριτές κατηγορούν την HTS ότι φιμώνει τη διαφωνία και στοχεύει αντιπάλους.
Το εύθραυστο πολιτικό τοπίο της Συρίας επηρεάζεται από περιφερειακούς παίκτες όπως η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, ενώ το Ισραήλ διεξάγει αεροπορικές επιδρομές, και το Ιράν και η Ρωσία, κάποτε σύμμαχοι του Άσαντ, χάνουν έδαφος.
Γιατί η καταστολή έχει σημασία
Οι συλλήψεις αποτελούν μέρος μιας εκστρατείας για την απέλαση ξένων τζιχαντιστών και τον περιορισμό οργανώσεων που υποστηρίζονται από το Ιράν, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Τραμπ κατά τη συνάντηση της 14ης Μαΐου.
Ο Τραμπ παρότρυνε τον αλ-Τζουλάνι να απελάσει Παλαιστίνιους μουτζαχεντίν (μαχητές), να αποτρέψει την αναβίωση οργανώσεων όπως το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) και να εξετάσει το ενδεχόμενο συμμετοχής στις Συμφωνίες του Αβραάμ για ομαλοποίηση με το Ισραήλ.
Στοχεύοντας πρόσωπα όπως ο αλ-Γκάζι και διαλύοντας ανταρτικές φατρίες στο Υπουργείο Άμυνας, η τζιχαντιστική Συρία επιδιώκει να εδραιώσει την εξουσία της και να τοποθετηθεί ως αξιόπιστος εταίρος κατά της τρομοκρατίας.
Αυτό είναι κρίσιμο για την οικονομική ανάκαμψη μετά από χρόνια πολέμου, καθώς η άρση των κυρώσεων θα μπορούσε να ξεκλειδώσει βοήθεια και επενδύσεις.
Οι αναλυτές βλέπουν την εκστρατεία ως προσπάθεια απομάκρυνσης ξένων ισλαμιστικών στοιχείων από την κυβέρνηση, κάνοντας τη Δαμασκό να φαίνεται συνεργάσιμη στις ΗΠΑ και τους συμμάχους της.
Η Συρία του Άμπου Μοχάμαντ αλ-Τζουλάνι φαίνεται να χορεύει στον ρυθμό του Ντόναλντ Τραμπ, ή μήπως ο Αμερικανός πρόεδρος έχει παρασυρθεί από το παιχνίδι του Σύρου ηγέτη;
Το ερώτημα για το τι οδήγησε στη συνάντησή τους παραμένει αναπάντητο.
Μόλις 24 ώρες μετά την πρωτοφανή συνάντηση του αλ-Τζουλάνι με τον Τραμπ στη Σαουδική Αραβία, οι συριακές δυνάμεις ασφαλείας εξαπέλυσαν ευρεία επιχείρηση σύλληψης ξένων τζιχαντιστών, συμπεριλαμβανομένων Παλαιστινίων, σε μια κίνηση που φανερώνει την πρόθεση της Δαμασκού να ευθυγραμμιστεί με τις επιταγές των ΗΠΑ.
Η επιχείρηση ήρθε αμέσως μετά την απόφαση του Τραμπ να άρει τις αμερικανικές κυρώσεις, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για το συριακό καθεστώς.
Η άρση των κυρώσεων ανοίγει την πόρτα για διεθνή βοήθεια και επενδύσεις. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η Συρία επιχειρεί να απομακρύνει ξένα ισλαμιστικά στοιχεία από την κυβέρνηση, παρουσιάζοντας μια πιο «φιλική» εικόνα προς τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, σε μια προσπάθεια να κερδίσει τη διεθνή εμπιστοσύνη και να σταθεροποιήσει τη θέση της σε ένα ταραχώδες περιφερειακό τοπίο.