


Ένα έγγραφο που το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ απέκτησε έναντι 23 ευρώ, πιστεύοντας ότι ήταν απλό αντίγραφο της Magna Carta, αποδείχθηκε αυθεντικό πρωτότυπο, με εκτιμώμενη αξία 19 εκατομμυρίων ευρώ.
Μέχρι πρόσφατα, θεωρείτο ότι μόνο έξι πρωτότυπα της ιστορικής Χάρτας του 1215 είχαν διασωθεί.
Νέα έρευνα από το King’s College London και το Πανεπιστήμιο East Anglia αποκάλυψε ότι ο γραφικός χαρακτήρας, οι διαστάσεις και τα γράμματα του εγγράφου ταιριάζουν απόλυτα με τα αυθεντικά αντίτυπα.
Η Magna Carta, συνταγμένη το 1215 από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι εκ μέρους του βασιλιά Ιωάννη, αποσκοπούσε στην ειρήνη και θεωρείται θεμέλιος λίθος του συνταγματικού δικαίου παγκοσμίως.
Αν και η αρχική έκδοση ακυρώθηκε, επανεκδόθηκε το 1300 από τον Εδουάρδο Α’, εγγυώμενη την προστασία των εκκλησιαστικών δικαιωμάτων, περιορισμούς στη φορολογία και πρόσβαση σε αμερόληπτη Δικαιοσύνη.
Το έγγραφο αγοράστηκε από το Χάρβαρντ σε δημοπρασία, όπου περιγραφόταν ως «αντίγραφο του 1327, φθαρμένο και λεκιασμένο από υγρασία».
Ωστόσο, σύγχρονες τεχνικές ανάλυσης, όπως η φασματική απεικόνιση και η χρήση υπεριώδους φωτός από βιβλιοθηκονόμους της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ, επιβεβαίωσαν την αυθεντικότητά του.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μπορεί να είναι η χαμένη Magna Carta που είχε σταλεί στο Appleby του Westmorland.
Το έγγραφο ανήκε στον Φόρστερ «Sammy» Μέιναρντ, κληρονομιά από την οικογένεια Κλάρκσον, γνωστών Βρετανών κατά της δουλείας, και δημοπρατήθηκε το 1945.
Ο καθηγητής David Carpenter του King’s College London χαρακτήρισε την ανακάλυψη «φανταστική», τονίζοντας ότι «η Magna Carta του Χάρβαρντ δεν είναι απλό αντίγραφο, αλλά πρωτότυπο ενός από τα σημαντικότερα έγγραφα στην ιστορία, θεμέλιο των ελευθεριών παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος».
Τέσσερις ρήτρες του, όπως η εγγύηση δίκαιης νομικής διαδικασίας, ισχύουν ακόμη σήμερα.
Η ανακάλυψη αναδεικνύει τη διαχρονική αξία της Magna Carta, με ένα παρόμοιο πρωτότυπο να έχει πωληθεί το 2007 για 19 εκατομμύρια ευρώ.
Magna Carta
Η Magna Carta είναι ιστορικό έγγραφο του 1215, συνταγμένο από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι για τον βασιλιά Ιωάννη της Αγγλίας, με σκοπό την ειρήνη μεταξύ του βασιλιά και των βαρόνων.
Θεωρείται θεμέλιος λίθος του συνταγματικού δικαίου, καθώς εισήγαγε αρχές όπως η περιορισμένη εξουσία του μονάρχη, η προστασία δικαιωμάτων της Εκκλησίας, η δίκαιη Δικαιοσύνη και περιορισμοί στη φορολογία.
Επανεκδόθηκε το 1300 από τον Εδουάρδο Α’, με τέσσερις ρήτρες να ισχύουν ακόμη. Επηρεάζει σύγχρονα συντάγματα παγκοσμίως.
ι τέσσερις ρήτρες της Magna Carta (στην έκδοση του 1297, που επικυρώθηκε ως νόμος) που παραμένουν σε ισχύ στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι:
Ρήτρα 1: Εγγυάται την ελευθερία της Αγγλικανικής Εκκλησίας, διασφαλίζοντας την ανεξαρτησία της από την κρατική παρέμβαση.
Ρήτρα 13: Κατοχυρώνει τα προνόμια και τις ελευθερίες της πόλης του Λονδίνου και άλλων πόλεων, λιμανιών και δήμων.
Ρήτρα 39: Απαγορεύει τη φυλάκιση, την εξορία ή την τιμωρία χωρίς νόμιμη δίκη, θεμελιώνοντας το δικαίωμα σε δίκαιη νομική διαδικασία.
Ρήτρα 40: Εγγυάται ότι η Δικαιοσύνη δεν θα πωλείται, δεν θα καθυστερεί ούτε θα αρνείται σε κανέναν.