Τσίπρας: Κλείσαμε μια καλή συμφωνία – Να απολογηθούν οι ψευδοπροφήτες της καταστροφής

Έχουμε συμφωνία και κατά γενική ομολογία έχουμε καλή συμφωνία, τόνισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία και τις αποφάσεις του Εurogroup.

Αυτοί που πρέπει να απολογηθούν είναι οι ψευδοπροφήτες της καταστροφής και όχι η κυβέρνηση, που πέτυχε τη συμφωνία και έκλεισε η αξιολόγηση, είπε ο πρωθυπουργός.

Η σταθερότητα έχει αποκατασταθεί και επανέρχεται η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία, τόνισε ο κ. Τσίπρας.

Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα:

Νομίζω ότι o κος Μητσοτάκης προκάλεσε αυτή τη συζήτηση μάλλον από κεκτημένη ταχύτητα.

Δεν εξηγείται αλλιώς.

Από κεκτημένη ταχύτητα της προ συμφωνίας περιόδου, της περιόδου των διαπραγματεύσεων για τη 2η αξιολόγηση, όπου μπορούσε να εκμεταλλεύεται, όσο αυτή καθυστερούσε, ένα αληθινό αίσθημα αγωνίας ή και αβεβαιότητας.

Και πάνω σε αυτό το αίσθημα είχε στήσει μια ολόκληρη φάμπρικα καταστροφολογίας, διαστρέβλωσης, παραποίησης και κινδυνολογίας, με ψευδοπροφητείες δυστοπίας και συντέλειας.

Τώρα όμως, έχουμε συμφωνία. Και μάλιστα καλή συμφωνία.

Άρα αυτός που θα πρέπει να απολογηθεί για τη στάση του δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά οι ψευδοπροφήτες της καταστροφής.
Και απέναντι σε αυτούς τους λίγους φανατικούς του κόμματος που πίστεψαν ότι έρχεται η καταστροφή και μαζί με αυτήν η πτώση της κυβέρνησης, αλλά κυρίως στον ελληνικό λαό, για τη στάση που τηρήσατε καθ΄ όλη τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης.

Διότι τώρα που έκλεισε η αξιολόγηση, δεν είναι εύκολο να πουλάς καταστροφολογία και φόβο.

Αφήστε δε που στο διάστημα των δυόμισι εβδομάδων που μεσολάβησε από την συμφωνία του EG της 15ης Ιουνίου, τα ίδια τα γεγονότα είναι τόσο συντριπτικά που δεν προσφέρονται για διαστρεβλώσεις.

Δεν προσφέρονται για παραποίηση. Δεν προσφέρονται για κινδυνολογία.

Ο τρόπος με τον οποίο έχουν υποδεχτεί οι αγορές χρήματος τα αποτελέσματα της συμφωνίας της 15ης Ιουνίου, μιλά από μόνος του.

Τα ελληνικά ομόλογα σημειώνουν καθημερινό ράλι στις αγορές, οι αποδόσεις τους βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2009, ενώ και η πορεία του ελληνικού χρηματιστηρίου αποδεικνύει ότι η σταθερότητα έχει αποκατασταθεί και η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία επανέρχεται μέρα με τη μέρα.

Ακόμη και ο οίκος Moody’s ίσως ο πιο αυστηρός παγκόσμιος αξιολογητής της πιστοληπτικής ικανότητας χωρών και τραπεζών, αναβάθμισε το αξιόχρεο της ελληνικής οικονομίας αλλά και των ελληνικών τραπεζών, ενώ οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν επιτέλους αρχίσει να δανείζονται στις διεθνείς αγορές χρήματος με ανταγωνιστικά επιτόκια.

Η ελληνική οικονομία, λοιπόν, σταθερά διορθώνει τη θέση της και αρκετά σύντομα θα έχει επανέλθει σε ανταγωνιστικά και βιώσιμα επίπεδα ως προς το δανεισμό της, από τη στιγμή που πλέον απουσιάζουν οι παράγοντες, πολιτικοί και όχι οικονομικοί, που παραμόρφωσαν την εικόνα της τον προηγούμενο χρόνο.

Διότι ξέρετε τα θεμελιώδη μεγέθη της ελληνικής οικονομίας δεν αντιστοιχούν στα σημερινά επιτόκια δανεισμού της.
Αρκεί να θυμίσουμε ότι η δημοσιονομική προσαρμογή έχει ολοκληρωθεί, καθώς υπερβαίνουμε κατ εξακολούθηση τους στόχους του προγράμματος.

Οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι θετικοί, με προοπτική ακόμη μεγαλύτερης βελτίωσης.
Ενώ όλοι οι δείκτες της ελληνικής οικονομίας, οι δείκτες της παραγωγής, της απασχόλησης, των εξαγωγών, της κατανάλωσης αποδεικνύουν τη θετική προοπτική της.

Τι σημαίνει όμως ότι απουσιάζουν πια οι πολιτικοί παράγοντες που παραμόρφωναν την εικόνα της ελληνικής οικονομίας.
Σημαίνει πολύ απλά ότι η απόφαση του EG απαντά πειστικά στις επιφυλάξεις των αγορών για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Σε πλήρη αντίθεση με τους ισχυρισμούς της ΝΔ και του κου Μητσοτάκη, ότι δήθεν δηλαδή τα δώσαμε όλα και δεν πήραμε τίποτα, η συμφωνία του EG, κατά γενική ομολογία σε διεθνές επίπεδο, αποτελεί ένα θετικό ορόσημο στην πορεία για την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Διότι για πρώτη φορά περιλαμβάνει σαφείς δεσμεύσεις, και όχι απλές υποσχέσεις, για την εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων ρύθμισης του ελληνικού χρέους.

Και επιτρέψτε μου να γίνω συγκεκριμένος:

Σύμφωνα με την απόφαση αυτή οι χρηματοδοτικές ανάγκες του ελληνικού δημοσίου δεν θα πρέπει από το 2018 και για το μεσοπρόθεσμο διάστημα να ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ της χώρας.

Πρώτα και κύρια λοιπόν έχουμε ένα ταβάνι, ένα όριο ως προς τις ανάγκες χρηματοδότησης του χρέους μας το οποίο δεν γίνεται να ξεπεράσουμε ότι και αν συμβεί.

Δεύτερον έχουμε συμφωνήσει ως προς τα πλεονάσματα που πρέπει να επιτευχθούν στο μεσοπρόθεσμο διάστημα.

Και εδώ χρειάζεται προσοχή διότι πολλά έχουν ακουστεί από την αντιπολίτευση και ως προς αυτό.

Με την συμφωνία για πρωτογενή πλεονάσματα 2% μετά το 2022, πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι θα είμαστε η μοναδική χώρα στην ΕΖ που θα βρισκόμαστε σε καθεστώς θετικής εξαίρεσης από το σύμφωνο σταθερότητας.

Και επιτρέψτε μου εδώ μια παρατήρηση:

Χρειάζεται πράγματι πάρα πολύ θράσος από τη ΝΔ και τον κύριο Μητσοτάκη για να εντάσσουν στην αντιπολιτευτική τους κριτική το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Λες και δεν έχει μνήμη ο ελληνικός λαός.
Και ξέχασε ότι είχαν δεσμεύσει τη χώρα με πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 4% μέχρι το 2030.
Δυστυχώς για σας ο ελληνικός λαός δεν έχει τόσο ασθενή μνήμη.

Για να επιστρέψω, όμως, στα σημεία της συμφωνίας:
Με δεδομένα τα πρωτογενή πλεονάσματα, περιγράφονται με σαφήνεια τα εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν ώστε οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας να μην υπερβαίνουν το χρηματοδοτικό ταβάνι.

Μιλάμε δηλαδή για επιμηκύνσεις του σταθμισμένου μέσου όρου των ωριμάνσεων των ελληνικών ομολόγων αλλά και για περίοδο χάριτος για τα επιτόκια, που αμφότερες φτάνουν έως τα 15 έτη.
Η τελική ποσοτικοποίηση βεβαίως εξαρτάται από τους ρυθμούς ανάπτυξης που θα προβλεφτούν τελικά από τον ESM σε συνεργασία με τους θεσμούς.

Η απόφαση όμως δεν σταματά εκεί.

Πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα και εντάσσει στα διαθέσιμα εργαλεία ρύθμισης και την ρήτρα ανάπτυξης, που αποτελούσε διαρκές αίτημα της ελληνικής πλευράς από το 2015.

Σύμφωνα με αυτή αν η ανάπτυξη είναι χαμηλότερη από τις προβλέψεις των θεσμών και του ESM, τότε αυτομάτως θα έχουμε ακόμη μεγαλύτερες επιμηκύνσεις ωριμάνσεων αλλά και μεγαλύτερη περίοδο χάριτος στις πληρωμές επιτοκίων.

Διότι υπενθυμίζω το σημαντικότερο στοιχείο: Οι ανάγκες του ελληνικού δημοσίου δεν επιτρέπεται με βάση την απόφαση να ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ.
Άρα λοιπόν εδώ δεν έχουμε απλώς μια υπόσχεση, ούτε καν μια συγκεκριμένη δέσμευση.

Αντίθετα έχουμε μια σαφή περιγραφή, έναν κλειδωμένο αλγόριθμο για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους.

Όποιος λοιπόν επιθυμεί, μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς, και ποσοτικά, τα μέτρα ρύθμισης του ελληνικού χρέους με μια ακολουθία απλών μαθηματικών πράξεων.

Και πιστέψτε με, οι επενδυτές χρήματος από ότι φαίνεται επιθυμούν να προσδιορίσουν επακριβώς, για αυτό και πετάνε στο καλάθι των αχρήστων τη καταστροφολογία σας.

Και κυρίως το επιχείρημά σας ότι δήθεν αυτή η τωρινή απόφαση δεν είναι τίποτα άλλο από μια επανάληψη της υπόσχεσης του 2012, ένα επιχείρημα που αγγίζει τα όρια της ανοησίας.
Διότι το 2012 το μόνο που είχε συμφωνηθεί ήταν ότι αν υπάρξει ανάγκη θα άνοιγε η συζήτηση για πιθανή απομείωση του ελληνικού χρέους.

Σήμερα αντίθετα δεν έχουμε μια υπόσχεση για συζήτηση, αλλά έναν συγκεκριμένο οδικό χάρτη, με σαφή προσδιορισμό του αλγορίθμου ποσοτικοποίησης των μέτρων που θα εφαρμοστούν από τον Αύγουστο του 2018.

Αλλά έχουμε και δύο ακόμα στοιχεία:

Πρώτον και σημαντικότερον μια σαφή δέσμευση για την επιτυχή επιστροφή της χώρας στις αγορές, με τη δημιουργία αποθεματικού για την στήριξη των ελληνικών ομολόγων σε περίπτωση αναταράξεων.
Αλλά και συγκεκριμένες δεσμεύσεις για παρεμβάσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένης της ίδρυσης αναπτυξιακής τράπεζας, ώστε να διασφαλιστεί η δυναμική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Αυτά λοιπόν βλέπουν οι αγορές κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και επιστρέφουν τις τοποθετήσεις τους στα ελληνικά ομόλογα.
Αυτά βλέπουν οι οίκοι αξιολόγησης και αναβαθμίζουν την ελληνική οικονομία.

Πίσω, λοιπόν, από τον ορυμαγδό των δηλώσεων και των δημοσιευμάτων σκοπιμότητας που διαρρέετε, υπάρχει μια άλλη εικόνα που επειδή δε σας αρέσει, θέλετε να αποκρύψετε.

Η εικόνα μια Ελλάδας που γυρίζει μία νέα σελίδα.
Που κάνει σταθερά βήματα για την έξοδο από την κρίση και την επιτροπεία των μνημονίων.
Που κάνει βήματα μπροστά.
Προς το μέλλον και όχι προς το παρελθόν.

Διότι άκουσα από τη ΝΔ και ένα άλλο επιχείρημα.
Ότι δήθεν τα βήματα που έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες το μόνο που κατάφεραν είναι να γυρίσουν τη χώρα εκεί που την άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, το καλοκαίρι του 2014.

Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα από κοντά:
Τι ακριβώς συγκρίνετε στη ΝΔ;
Το υποτιθέμενο success story του κυρίου Σαμαρά με την πραγματική δυναμική ανάκαμψης που υπάρχει σήμερα;
Η εικόνα της ελληνικής οικονομίας του 2014 έχει καμία απολύτως σχέση με την σημερινή εικόνα;

Από που να ξεκινήσει κανείς;
Από τα πρωτογενή πλεονάσματα;
Τι είχατε καταφέρει παρά το περίφημο success story το 2014 ;
Να πέσετε εξω απο το στόχο κατά 1,3%
και να φέρετε τελικά πλεόνασμα μόλις 0,2%

Αλλά αφήστε τα πλεονάσματα.
Θέλετε να μιλήσουμε για την απασχόληση;
Πόσο ήταν η ανεργία που παραλάβαμε εμείς θυμάστε;
Κοντά στο 27%.
Με συνολική απώλεια στη διετία διακυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου πάνω απο 250.000 θέσεων εργασίας.
Φανταστείτε να μην ήταν και success story.

Να μιλήσουμε για τη ρευστότητα;
Που παραδώσατε τα ταμεία άδεια στην προσπάθεια τους να ναρκοθετήσουν την διαπραγματευτική προσπάθεια της δικής μας κυβέρνησης;

Να μιλήσουμε για τους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων που είχαν συμφωνήσει για την τριετία 2015-2018 που θα οδηγούσε σε απώλεια περίπου 20 παραπάνω δισεκατομμυρίων από την ελληνική οικονομία;

Ή μήπως να μιλήσουμε για την εκβιαστική και για επικοινωνιακούς λόγους έξοδο στις αγορές;
Η οποία έξοδος προφανώς και δεν έγινε για λόγους προετοιμασίας για την αποδέσμευση από τα δάνεια του επίσημου τομέα, αλλά για να οικοδομηθεί το επικοινωνιακό ψεύδος του success story.

Διότι όλοι γνώριζαν ότι η επιστροφή της χώρας στις αγορές χρήματος δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί χωρίς ρύθμιση του ελληνικού χρέους.
Προτίμησαν όμως τότε να δουλέψουν όχι προς όφελος της χώρας αλλά για να υποστηρίξουν το αφήγημά τους.
Αντί να μιλήσουν για την ανάγκη ρύθμισης του χρέους επαιτούσαν για πιστοποιητικά βιωσιμότητας.

Το γνωρίζετε εξάλλου και εσείς οι ίδιοι:
Δεν είχατε στα χέρια σας καμία απολύτως εγγύηση, καμία απολύτως δέσμευση από τους δανειστές για απομείωση του χρέους.
Και όταν σας είπε ο κύριος Σόιμπλε να το ξεχάσετε, απλά το ξεχάσατε.

Και τολμάτε σήμερα να μιλάτε για τη δική μας διαπραγμάτευση;

Που έφερε όχι μόνο μια ουσιαστική απομείωση των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων αλλά και ουσιαστικά, συγκεκριμένα και μετρήσιμα αποτελέσματα για την απομείωση του χρέους.

Που δεν μπορείτε να τα διαστρεβλώσετε όσο και αν προσπαθήσετε.

Ούτε εσείς ούτε διάφοροι ακραίοι σύμμαχοί σας στην Ευρώπη.
Και ακραίοι της Ευρωπαϊκής δεξιάς, κυρίως όμως ακραίοι εχθροί της χώρας, που είχαν σχεδιάσει την έξοδο της χώρας από το ευρώ και τώρα έρχονται στην Ελλάδα να σας πουλήσουν πολιτική προστασία, όπως ο Γερμανός ομοϊδεάτης σας ο κος Βέμπερ.

Συνοψίζοντας, λοιπόν, κύριοι βουλευτές:
Η σημερινή εικόνα της ελληνικής οικονομίας δεν έχει καμία σχέση με την τεχνητή εικόνα επιτυχίας που προσπαθήσατε να δημιουργήσετε το 2014.

Σήμερα έχουμε στα χέρια μας μια θετική απόφαση για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους που πείθει τις αγορές.

Έχουμε επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων αλλά και βελτίωση όλων των θεμελιωδών μεγεθών.

Έχουμε αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και μεγάλη δυναμική ανάκαμψης με τεράστιο επενδυτικό ενδιαφέρον.
Και με βάση τα παραπάνω έχουμε πλέον τη δυνατότητα για βιώσιμη και οριστική επιστροφή στις αγορές.
Την οποία θα προετοιμάσουμε με προσοχή και χωρίς βιασύνη.

Για να εγγυηθούμε την ομαλή έξοδο από το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018.
Για να εγγυηθούμε ότι η Ελλάδα δεν θα ξαναχρειαστεί πρόγραμμα στήριξης του επίσημου τομέα και πρόγραμμα προσαρμογής αλλά θα αναχρηματοδοτεί το χρέος της αυτοδύναμα και θα ανακτήσει την οικονομική της κυριαρχία.

Όλα τα παραπάνω, όμως, εμείς επιθυμούμε να επιτευχθούν τα με την κοινωνία όρθια και όχι λεηλατημένη.

Και εδώ βρίσκεται η ουσιώδης διαφορά ανάμεσα σε ένα προοδευτικό φιλολαϊκό σχέδιο για την έξοδο από τη κρίση και σε ένα συντηρητικό και νεοφιλελεύθερο σχέδιο.
Διότι η δική μας η ανάλυση δεν εξαντλείται στις αγορές.
Εμείς πέραν της αναγκαίας δημοσιονομικής εξυγίανσης, αναγκαίας για την έξοδο από τα μνημόνια, θεωρούμε ότι ο τόπος χρειάζεται επειγόντως και ένα σοβαρό και μελετημένο αναπτυξιακό σχέδιο ανασυγκρότησης.

Ένα σχέδιο ανασυγκρότησης όμως που θα έχει στο κέντρο της την εργασία και όχι τη συντριβή της, όπως θέλουν οι ακραίοι νεοφιλελεύθεροι της ΝΔ.

Διότι η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να στηριχτεί σε μια πολιτική πλήρους απορύθμισης της αγοράς εργασίας,
με κατεδάφιση κάθε κοινωνικής προστασίας και του κράτους πρόνοιας,
με μοντέλα μισθών πείνας και φοροαπαλλαγών για το κεφάλαιο.

Η Ελλάδα όσο και να θέλει ο κύριος Μητσοτάκης δεν θα γίνει ούτε Χιλή του Πινοσέτ, ούτε Βρετανία της Θάτσερ.

Και αυτό δεν είναι μόνο ζήτημα κοινωνικής προοπτικής αλλά και αποτελεσματικότητας.

Διότι έχει αποδειχτεί από την ίδια την εμπειρία ότι οι πολιτικές μείωσης του κόστους εργασίας οδηγούν ταυτόχρονα σε μείωση της παραγωγικότητας και τελικά αποδεικνύονται εκτός από αντικοινωνικές και οικονομικά αναποτελεσματικές.

Καταλήγουν τελικά σε μείωση της παραγωγικότητας και δημιουργούν συνθήκες κοινωνικών εντάσεων και απώλειας ανταγωνιστικότητας.

Εμείς λοιπόν στον αντίποδα αυτού του σχεδίου φέρνουμε το νέο παράδειγμα. Το νέο μοντέλο. Που αποδεικνύεται τελικά το μόνο αποτελεσματικό.

Το μοντέλο μιας οικονομίας έντασης κεφαλαίου και υψηλής προστιθέμενης αξίας που δεν βασίζεται στην μείωση του μισθολογικού κόστους, αλλά στην αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας και του ανθρώπινου δυναμικού της, με έμφαση στην ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος και όχι τον περιορισμό του κόστους παραγωγής.

Προτεραιοποιούμε λοιπόν την ενίσχυση κλάδων της οικονομίας που στηρίζονται στην καινοτομία, στις νέες τεχνολογίες και στο υψηλών προσόντων ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μας.

Για πρώτη φορά μέσα στην κρίση ενισχύεται η έρευνα, ενώ γίνεται συστηματική προσπάθεια για ενίσχυση της εξωστρέφειας αλλά και για τόνωση της ενεργού ζήτησης.
Ώστε η ελληνική οικονομία να ενισχυθεί και από την τόνωση των εξαγωγών αλλά και από την αύξηση της εσωτερικής ζήτησης με ένα ισορροπημένο μοντέλο που δίνει έμφαση στην αύξηση του μεριδίου των μισθών στο συνολικό ΑΕΠ, στην αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος αλλά και στην δίκαιη διανομή του, μέσω μηχανισμών αναδιανομής.

Και είναι ακριβώς σε αυτά τα δύο αντιπαραθετικά σχέδια για το μοντέλο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας που εντοπίζεται η καταστατική και επίμονη διαφορά αριστεράς και δεξιάς, που τόσο θέλει να διαγράψει τόσο ο κύριος Μητσοτάκης όσο φυσικά και οι υπερασπιστές του δήθεν μεταρρυθμιστικού κέντρου που στην πραγματικότητα παραδίνονται άνευ όρων σε όλες τις βασικές παραδοχές του νεοφιλελευθερισμού.

Και είναι το δικό μας σχέδιο- όχι το δικό σας- που ήδη έχει αρχίσει να αποδίδει κάποιους θετικούς καρπούς παρά τη βαρυχειμωνιά των μνημονίων.
Και θα σας δώσω μερικά μόνο ενδεικτικά στοιχεία:

Απασχόληση:
Ενώ την περίοδο Παπανδρέου στο συνολικό ισοζύγιο χάθηκαν 543.000 θέσεις εργασίας, την περίοδο Παπαδήμου χάθηκαν άλλες 93.000 θέσεις εργασίας και την περίοδο Σαμαρά- Βενιζέλου χάθηκαν 259.000 θέσεις εργασίας,
στα δυόμιση χρόνια της δικής μας διακυβέρνησης έχουμε για πρώτη φορά μετα τη κρίση θετικό ισοζύγιο και μάλιστα περίπου 230.000 θέσεων εργασίας.

Την ίδια στιγμή είναι, επίσης, η πρώτη φορά που έχουμε θετική συμβολή στην αύξηση του ΑΕΠ και από την ιδιωτική κατανάλωση λόγω ακριβώς της αύξησης των μισθών παρά την αναντίρρητα υψηλή φορολογία.
Ενώ ταυτόχρονα και μετά από τεράστιες προσπάθειες αντιστρέφουμε την τάση που επικράτησε στην ελληνική αγορά εργασίας μετά τις μεταρρυθμίσεις του 2011 και του 2012.
Για πρώτη φορά το ισοζύγιο μεταξύ θέσεων πλήρους και μερικής απασχόλησης γέρνει προς την πλευρά της πλήρους απασχόλησης.

Συγκεκριμένα μέσα σε μια τριετία από το 2012 μέχρι το 2015 επικράτησαν οι μορφές ελαστικής εργασίας με ένα ποσοστό 60/40 ενώ τους τελευταίους μήνες παρατηρείται ανατροπή αυτής της τάσης με τις θέσεις πλήρους απασχόλησης να αυξάνονται και να παίρνουν και πάλι την πρωτοκαθεδρία.

Και αυτό όπως καταλαβαίνεται δεν έχει να κάνει με κάποια αυθόρμητη τάση της αγοράς εργασίας.
Το αντίθετο.
Αποτελεί επίτευγμα τόσο των ελεγκτικών μηχανισμών που για πρώτη φορά λειτουργούν με τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα όσο όμως και των στοχευμένων προγραμμάτων ένταξης των ανέργων στην αγορά εργασίας.

Η βαθειά διαχωριστική γραμμή, όμως, που μας χωρίζει από τη ΝΔ δεν φαίνεται μόνο στην αγορά εργασίας.
Είναι περισσότερο από εμφανής και στην προσπάθεια για την οικοδόμηση ενός νέου κοινωνικού κράτους.

Καταρχήν τα αντίμετρα που ψηφίσαμε και θα μπουν σε εφαρμογή τον Ιανουάριο του 2019, διότι ο στόχος για το πλεόνασμα του 2018, όσο και να παρακαλάτε κύριοι της ΝΔ θα επιτευχθεί, όπως όλοι άλλωστε προβλέπουν, και τα αντίμετρα που εσείς καταψηφίσατε θα εφαρμοστούν.

Η επιδότηση ενοικίου με 600 εκατ. ευρώ, θα καλύψει σχεδόν τα μισά νοικοκυριά της χώρας που διαμένουν σε ενοίκιο ή έχουν στεγαστικό δάνειο, και η οποία μπορεί να φθάνει μέχρι και τα 1.000 ευρώ ετησίως για νοικοκυριά που το έχουν ανάγκη.

Η εξαιρετικά σημαντική ενίσχυση της επιδοματικής πολιτικής, μέσα από την αύξηση κατά 250 εκατ. ευρώ του προϋπολογισμού για τα οικογενειακά επιδόματα, που σήμερα βρίσκεται στα 650 εκατ. ευρώ και με στόχο να ενισχυθεί το επίδομα από το πρώτο και το δεύτερο παιδί, ενισχύοντας ταυτόχρονα και τρίτεκνους πολύτεκνους.

Η επέκταση του προγράμματος σχολικών γευμάτων, που εσείς κύριοι της ΝΔ κοροϊδεύετε υπεροπτικά, σε δημοτικά και γυμνάσια περιοχών με υψηλά ποσοστά ανεργίας και φτώχειας, προκειμένου να καλυφθεί το 50% των μαθητών Δημοτικού και Γυμνασίου όλης της χώρας.

Η αύξηση κατά 50% του συνολικού αριθμού παιδιών προσχολικής ηλικίας που θα μπορούν δωρεάν να εγγραφούν σε βρεφονηπιακούς σταθμούς.

Με τον τρόπο αυτόν, από τα 90.000 παιδιά που δικαιούνται να εγγραφούν σήμερα, το 2019 οι θέσεις θα φθάσουν τις 120.000 και το 2020 τις 135.000.

Η ριζική μεταρρύθμιση στη χρηματοδοτική συμμετοχή των ασφαλισμένων στη φαρμακευτική δαπάνη, αφού από το 2019 για όποιον έχει εισοδήματα έως 700 ευρώ η συμμετοχή θα είναι μηδενική, ενώ για όποιον έχει από 700 έως 1.200 ευρώ η συμμετοχή του θα μειωθεί κατά 50%.

Η πρόβλεψη για δημιουργία επιπλέον 30.000 θέσεων εργασίας, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, με στόχο την ανάσχεση φυγής των νέων επιστημόνων.

Και με υποχρέωση των εργοδοτών, να διατηρήσουν τους εργαζόμενους για τουλάχιστον έξι μήνες ακόμα, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Δεν είναι όμως μόνο όσα θα γίνουν το 19 ή και νωρίτερα κάποια από αυτά, αν όπως όλα δείχνουν έχουμε τόσο σημαντική απόδοση της οικονομίας, αλλά είναι και όσα έχουν ήδη γίνει.

Στον τομέα της Υγείας, για παράδειγμα.
Την ώρα που εσείς με τις πολιτικές σας εξωθούσατε τον κόσμο εν μέσω πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης και δυσπραγίας στα ιδιωτικά νοσοκομεία, η σημερινή κυβέρνηση παρά τις δυσκολίες, έδωσε πρόσβαση σε 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους στην Υγεία.

Και όλοι οι πολίτες πλέον, μπορούν να πάνε σε ένα δημόσιο νοσοκομείο και να νοσηλευθούν, χωρίς να φοβούνται για το λογαριασμό που θα τους έρθει, μένοντας ανήμποροι χωρίς ιατρική περίθαλψη.

Καταφέραμε επίσης να αναστρέψουμε την εικόνα πλήρους καταστροφής και τη ροπή που ήταν, για 4 χρόνια, η δραματική μείωση προσωπικού και για πρώτη φορά από το 2015 και μετά έχουμε αύξηση του προσωπικού.

Απο τον Οκτώβριο του 2015 έως σήμερα, παρά τα ασφυκτικά πλαίσια για τις προσλήψεις στο Δημόσιο, έχουμε ενισχύσει το ΕΣΥ με περίπου 9.000 άτομα που έχουν αναλάβει υπηρεσία τα τελευταία δύο χρόνια.

Από αυτούς οι 3.000 είναι μόνιμο προσωπικό και έχουν προκηρυχθεί είτε αναμένονται να προκηρυχθούν θέσεις για άλλα περίπου 9.500, εκ των οποία οι περίπου 5.000 θα είναι μόνιμο προσωπικό.

Και όλα αυτά τηρώντας τις δεσμεύσεις του προγράμματος για τη διατήρηση των αριθμών του δημοσίου.
Αλλά απόφασή μας ήταν να δώσουμε απόλυτη προτεραιότητα στη διάσωση του συστήματος υγείας που εσείς συνειδητά είχατε οδηγήσει στη κατάρρευση.

Και επόμενος μεγάλος στόχος μας στην υγεία είναι, μέχρι το τέλος του 2017, να έχουν τεθεί σε λειτουργία 239 Τοπικές Μονάδες Υγείας σε 80 διαφορετικές αστικές περιοχές της χώρας.

Μικρά γράμματα για εσάς κύριοι της ΝΔ, το γνωρίζουμε.
Αν και εδώ που τα λέμε, όπως αποκαλύπτεται από την Εξεταστική για τα σκάνδαλα στην Υγεία και την περίπτωση του Ντυνάν, για πολλούς από εσάς και τις οικογένειές σας, δεν υπήρχε καμία αγωνία για το πως θα νοσηλευτείτε σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ή πώς θα πληρώσετε τα νοσήλια σε ένα ιδιωτικό.
Γιατί νοσηλευόσασταν τσάμπα στο Ντυνάν.
Στην υγειά των κορόιδων.

Έρχομαι, όμως, τώρα στον τομέα της πρόνοιας, που από την πρώτη στιγμή έριξε όλες τις δυνάμεις της η κυβέρνηση, ήδη από τον Γενάρη του 2015 συνεχίζονται οι μεγάλες προσπάθειες για περαιτέρω ανάσχεση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Σήμερα, 550.000 συμπολίτες μας λαμβάνουν το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, και διαρκές μέλημά μας είναι να επεκταθεί σε όλους όσους το έχουν ανάγκη.

Αλλά προχωράμε ακόμη περισσότερο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα βαθύτερα αίτια της κρίσης.
Για αυτό το λόγο και το 10% των δικαιούχων του ΚΕΑ πολύ σύντομα, κάνοντας την αρχή μέσα στο 2017, θα έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν σε προγράμματα απασχόλησης.
Για να μην έχουν ανάγκη ένα επίδομα για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν τα απολύτως απαραίτητα προς το ζην.
Διότι στόχος μας δεν είναι άλλος, παρά η πλήρης εξάλειψη της ακραίας φτώχειας.

Μπορεί να μην τη δημιουργήσαμε εμείς, αλλά θα είμαστε εμείς που θα την εξαλείψουμε.

Αναρωτιέται λοιπόν κανείς:
Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με το σκληρό και αντικοινωνικό πρόγραμμα της ΝΔ.
Ένα πρόγραμμα που στοχεύει στην κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους,
σε μαζικές απολύσεις,
στην ενίσχυση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας,
στην παραχώρηση ευαίσθητων τομέων δημόσιων υπηρεσιών σε ιδιωτικά συμφέροντα και μάλιστα με μεγαλύτερο δημοσιονομικό κόστος.

Κυρίες και Κύριοι βουλευτές,

Οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ είναι τόσο σαφείς όσο σαφής είναι και η διαφορά ανάμεσα στη κοινωνική προστασία και στον νεοφιλελευθερισμό.

Για να δανειστώ και μια φράση της κας Γεννηματά, που απ’ ότι φαίνεται δεν την εννοούσε: Μας χωρίζει πράγματι άβυσσος με το πολιτικό πρόγραμμα του κυρίου Μητσοτάκη.

Και αυτό το γνωρίζει καλά ο ελληνικός λαός.
Όπως όμως γνωρίζει και κάτι άλλο.
Ότι με το πρόγραμμα τους δεν μπορείτε να πείσετε.

Σας ξέρει ο ελληνικός λαός κε Μητσοτάκη, δεν είστε χθεσινός.
Σας ξέρουμε χρόνια τώρα, δεκαετίες.
Σας ξέρει και σας έχει δοκιμάσει ο ελληνικός λαός.

Άρα να προσποιηθείτε το καινούργιο, εσείς ειδικά, είναι το τελευταίο που θα μπορούσατε να επενδύσετε.
Τώρα πλέον δεν μπορείτε ούτε στην καταστροφή και την κινδυνολογία να επενδύσετε, αφού τα ίδια τα γεγονότα σας έχουν διαψεύσει.

Τι σας έχει μείνει ;
Να επενδύετε στη τεχνητή πόλωση, στη στοχοποίηση και τη λασπολογία κυβερνητικών στελεχών, στη δημιουργία κοινωνικών εντάσεων.
Πότε παίζοντας παιχνίδια με τη δημόσια υγεία, προτρέποντας τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ στη καθαριότητα να αλλάξουν στάση για να συνεχιστεί η απεργία εν μέσω πρωτοφανούς καύσωνα.

Πότε προκαλώντας συγκέντρωση αστυνομικών στην πλατεία Εξαρχείων και ευελπιστώντας να μετατραπεί η πλατεία σε πεδίο μάχης με αντιεξουσιαστές.

Και πότε ξαναπαίζοντας το χιλιοπαιγμένο έργο των δήθεν κυβερνητικών παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη.

Γιατί;
Επειδή ο Πάνος Καμένος έκανε το μεγάλο έγκλημα να παροτρύνει κάποιον που ισχυριζόταν πως έχει στοιχεία για τη μεγαλύτερη υπόθεση εμπορίας ναρκωτικών πανευρωπαϊκά, να τα δώσει στη Δικαιοσύνη για να διαλευκανθεί.

Κύριοι της ΝΔ έχετε καταλάβει ότι εδώ και δύο εβδομάδες δίνετε την εικόνα μιας παράταξης που δεν έχει προσανατολισμό και καθοδηγείται απο την ξεχωριστή και πολλές φορές έξαλλη ατζέντα του αντιπροέδρου, του κου Γεωργιάδη.

Μια ατζέντα εξαιρετικά αποτελεσματική για ένα μικρό κόμμα της ακραίας δεξιάς όπως το ΛΑΟΣ εις το οποίο διέπρευσε, αλλά φοβάμαι εξαιρετικά στενόχωρη για μια παράταξη, που παρά τις μεγάλες διαφορές και τώρα και στο παρελθόν, δε βρέθηκε ποτέ τόσο απόμακρη από την αίσθηση της εθνικής ευθύνης.

Κύριε Μητσοτάκη, θα σας το πω ευθέως :

Αντιπολίτευση στη κυβέρνηση ναι, είναι θεμιτή.
Αντιπολίτευση στο κυβερνών κόμμα και στις πολιτικές του θέσεις, ναι
Οσο πιο σκληρή τόσο το καλύτερο για τη δημοκρατία.

Αντιπολίτευση, όμως, απέναντι στα συμφέροντα της χώρας και της κοινωνίας,
Αντιπολίτευση απέναντι στη πατρίδα, όχι.

Και αν εσείς έχετε επιλέξει, μέσα στην απελπισία σας να το κάνετε, δε σας επιτρέψουμε.
Ούτε εμείς ούτε ο ελληνικός λαός.

Τώρα που το παραμύθι της καταστροφής τελείωσε οριστικά. Δε θα σας επιτρέψουμε να βάζετε διαρκώς τρικλοποδιές, να υπονομεύετε τη μεγάλη εθνική προσπάθεια να βγει η χώρα απο την κρίση.
Να ξαναπατήσει στα πόδια της και να ανασάνει ο ελληνικός λαός.

Και σε αυτή τη προσπάθεια η ιστορία θα δικαιώσει και τους αγώνες μας και τις επιλογές μας.

Θα τα καταφέρουμε.

Όσο κι αν δε σας αρέσει εμείς θα είμαστε αυτοί που θα βγάλουμε τη χώρα από τη μεγάλη περιπέτεια στην οποία εσείς την οδηγήσατε.