Σχέδιο ΣΕΒ – ΙΟΒΕ για ιδιωτικό μονοπώλιο στην διακίνηση των αγροτικών

Αίσθηση προκαλεί η είδηση που προέρχεται από το σχέδιο  του ΣΕΒ και του ΙΟΒΕ, που υπέβαλε ο Γιάννης Στουρνάρας στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup και αφορούσε την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας μέσω και της μεταποίησης των αγροτικών προϊόντων για τα επόμενα 10 χρόνια.

Η είδηση συνοδευόταν από την πληροφορία ότι το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη «Greece 20/20» της εταιρείας Mckinsey, είναι του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα, καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ.

Σύμφωνα με το Patrinews η πρόταση της Mckinsey προβλέπει ότι: Πέντε με έξι μεγάλες εταιρείες θα πρέπει να ελέγχουν όλη τη γεωργική παραγωγή της Ελλάδας.

Ειδικότερα για το ελαιόλαδο σύμφωνα με το Patrisnews στη η έκθεση στην σελίδα 54 αναφέρει:

Αντί των 1.200 ελαιοτριβείων, που λειτουργούν σήμερα σε όλη τη χώρα, με μια μέση ετήσια παραγωγή περίπου 500 τόνους το καθένα να δημιουργηθούν μόνο ΔΥΟ mega- ελαιοτριβεία δυναμικότητας 100.000 – 150.000 τόνων το καθένα που θα απορροφούν όλη την παραγωγή ελαιολάδου.

Μάλιστα οι μελετητές αναφέρουν την Κρήτη και την Πελοπόννησο σαν δύο προτεινόμενα μέρη εγκατάστασής τους. Και ποιος ο λόγος; Για να πετύχουμε «οικονομίες κλίμακος» και έτσι να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε με χαμηλές – ισοπεδωτικές τιμές την Ισπανία. Πάει περίπατο βέβαια η περίφημη υψηλή ποιότητα και η «υπεροχή» του ελληνικού ελαιολάδου.

Με κάποιο άλλο όραμα εμείς προσπαθούμε να μάθουμε τους νεότερους: «ποιότητα – ποιότητα – ποιότητα» και αυτοί θέλουν να πάμε εντελώς αντίθετα: «ποσότητα – ποσότητα – ποσότητα». Μα καλά, αφού δεν μένει απούλητο ελαιόλαδο γιατί πρέπει να γκρεμίσουμε και άλλο την τιμή του; Να πάμε ακόμη πιο χαμηλά όπως η Τυνησία και η Συρία; Τι θα πετύχουμε;

Για τα φρούτα και λαχανικά (και αναφέρει μάλιστα πατάτες, τομάτες, μήλα και ροδάκινα):

Να γίνουν 2 ή 3 μεγάλες μονάδες συσκευασίας σε Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα και στην Πελοπόννησο.

Και όσον αφορά την διακίνηση προβλέπεται ένα… μονοπώλιο:

Να ιδρυθεί μία εταιρεία διακίνησης όλων αυτών των αγροτικών προϊόντων με προτεινόμενο όνομα «Greek Foods Company» η οποία μπορεί να είναι ιδιωτική ή μία σύμπραξη δημοσίου – ιδιωτών με σκοπό την καλύτερη προώθηση στις ξένες αγορές κι έτσι να επωφεληθούν – όπως λέει – οι μικροί από τις συνεργασίες που θα προκύψουν.