Ιερουσαλήμ: Ανακάλυψη σφραγίδας ενισχύει βιβλική αφήγηση καταστροφής

Μυστηριώδες αποτύπωμα δακτύλου εντοπίστηκε σε αρχαία σφραγίδα που συνδέεται με βιβλική προειδοποίηση καταστροφής, πιθανότατα συνδεδεμένη με κρίσιμο επεισόδιο της βιβλικής ιστορίας.

Κατά τη διάρκεια ανασκαφών στην Ιερουσαλήμ, αρχαιολόγοι αποκάλυψαν μια σφραγίδα 2.600 ετών, που χρονολογείται από την εποχή του Πρώτου Ναού και φέρει την επιγραφή:

«Ανήκει στον Γιεδαγία (γιο του) Ασαγιάχου».

Το εντυπωσιακό εύρημα διατηρεί ένα ευδιάκριτο αποτύπωμα δακτύλου, το οποίο πιστεύεται ότι ανήκε στον αρχαίο αξιωματούχο που την κατείχε.

Όπως αναφέρει η Daily Mail, οι ερευνητές εκτιμούν ότι το όνομα στην επιγραφή μπορεί να σχετίζεται άμεσα με ένα καθοριστικό γεγονός της βιβλικής αφήγησης, που συνδέεται με τον βασιλιά Ιωσία του Ιούδα.

Ο Ιωσίας προχώρησε σε εκτεταμένες θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις μετά την ανεύρεση ενός ιερού χειρογράφου στην Ιερουσαλήμ, το οποίο θεωρείται πρώιμη εκδοχή του Δευτερονομίου.

Το χειρόγραφο περιείχε αυστηρές προειδοποιήσεις για τις συνέπειες της ανυπακοής, προαναγγέλλοντας λιμούς, πολέμους, εξορία και την ερήμωση της γης και του Ναού.

Όταν το κείμενο διαβάστηκε στον Ιωσία, εκείνος, συγκλονισμένος, έσκισε τα ρούχα του και ανέθεσε σε έμπιστους αξιωματούχους, μεταξύ των οποίων και έναν άνδρα ονόματι Ασαγιάχου, να εξαλείψουν τις ειδωλολατρικές πρακτικές στην Ιερουσαλήμ.

Η νεοανακαλυφθείσα σφραγίδα, που φέρει το όνομα του γιου του Ασαγιάχου, Γιεδαγία, αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι πρόκειται για έναν βασιλικό αξιωματούχο της εποχής.

Η ανακάλυψη ενισχύει την ιστορική ύπαρξη προσώπων που αναφέρονται στη Βίβλο και υπογραμμίζει τη σημασία της εύρεσης του ιερού χειρογράφου, που αποτέλεσε κομβικό σημείο στη θρησκευτική ιστορία του Ιούδα.

Ο αρχαιολόγος Ζάχι Ντβίρα, συνδιευθυντής του έργου, δήλωσε στους Times of Israel:

«Προφανώς δεν είμαστε βέβαιοι ότι ο Ασαγιάχου που αναφέρεται στη σφραγίδα είναι ο ίδιος με αυτόν που εμφανίζεται στη Βίβλο.

»Ωστόσο, έχουν βρεθεί αρκετά τέτοια αντικείμενα στην περιοχή του Όρους του Ναού που φέρουν βιβλικά ονόματα, και αυτό έχει λογική, καθώς αυτά δεν ήταν αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν απλοί άνθρωποι».

Η σφραγίδα, γνωστή ως «βούλα», φέρει σημάδια που υποδεικνύουν ότι χρησιμοποιήθηκε για τη σφράγιση σάκων ή δοχείων αποθήκευσης, πιθανότατα δεμένων με σχοινί.

Το στιλ της γραφής την τοποθετεί χρονικά στα τέλη του 7ου με αρχές 6ου αιώνα π.Χ., εποχή που ο Ιωσίας διέταξε επισκευές στον Ναό της Ιερουσαλήμ, γνωστό και ως Ναό του Σολομώντα.

Κατά τις εργασίες αυτές, ανακαλύφθηκε το «Σεφέρ χαΤορά», πιθανότατα πρώιμη εκδοχή της Πεντατεύχου, και ειδικότερα του Δευτερονομίου, όπως αναφέρεται στα χωρία 2 Βασιλέων 22:12 και 2 Χρονικών 34:20.

Το κείμενο αποκάλυπτε την αποστασία του λαού του Ιούδα, που λάτρευε ξένους θεούς, προκαλώντας τον Ιωσία να δράσει αποφασιστικά.

Μια προφήτισσα, όπως καταγράφεται στα 2 Βασιλέων 22:16–17, επιβεβαίωσε την επικείμενη καταστροφή της Ιερουσαλήμ.

Ο Ιωσίας ανέθεσε σε αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του Ασαγιάχου, να καταστρέψουν ειδωλολατρικά ιερά και θυσιαστήρια αφιερωμένα στον Βάαλ, την Ασερά, τον Μολόχ και άλλους θεούς, βεβηλώνοντάς τα ώστε να μην ξαναχρησιμοποιηθούν.

Ο Ασαγιάχου, περιγραφόμενος ως «υπηρέτης του βασιλιά», πιθανότατα είχε υψηλό αξίωμα, ενώ ο γιος του, Γιεδαγίας, φαίνεται να κατείχε εξίσου σημαντική θέση.

Η σφραγίδα, βρέθηκε στο πλαίσιο του έργου Temple Mount Sifting Project, ενισχύει την άποψη ότι ο Γιεδαγίας ήταν υψηλόβαθμος αξιωματούχος της εποχής.

Το ιστορικό πλαίσιο προσθέτει βάθος στην ανακάλυψη. Λίγες δεκαετίες μετά την εύρεση του χειρογράφου, η Ιερουσαλήμ κατακτήθηκε από τον Ναβουχοδονόσορα το 586 π.Χ., με τον Ναό να καταστρέφεται και πολλούς κατοίκους να εξορίζονται.

Οι προμήθειες της πόλης, όπως σιτηρά, λάδι και κρασί, σφραγίζονταν με πήλινες βούλες που έφεραν ονόματα αξιωματούχων.

Μια παλαιότερη σφραγίδα, με το όνομα «[Χε]ζελγιάχου, γιος του Ιμμέρ», υποδεικνύει παρόμοια ευθύνη.

Η νέα σφραγίδα του Γιεδαγία ενισχύει την εικόνα μιας οργανωμένης διοίκησης, συνδέοντας την αρχαιολογία με τη βιβλική ιστορία.