


Μετά από 50 χρόνια συζητήσεων και αντιπαραθέσεων, η γαλλική Εθνοσυνέλευση ενέκρινε νόμο για την υποβοήθηση του θανάτου, νομιμοποιώντας την υποβοηθούμενη αυτοκτονία και την ευθανασία.
Η κόκκινη γραμμή θα ξεπεραστεί με την ένταξη της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας στον κώδικα δημόσιας υγείας.
Ενώ οι συζητήσεις πάσχιζαν να εξαντλήσουν το ιλιγγιώδες ζήτημα του τέλους της ζωής, οι βουλευτές πήραν την απόφασή τους.
Πρόκειται για το πρώτο στάδιο μιας μεγάλης μεταρρύθμισης: την Τρίτη 27 Μαΐου 2025, σε πρώτη ανάγνωση, οι ευρωβουλευτές ψήφισαν υπέρ της δημιουργίας δικαιώματος στην παροχή βοήθειας στο θάνατο.
Σε μια επίσημη ψηφοφορία, η οποία πραγματοποιήθηκε στο τέλος μιας δεκαπενθήμερης συζήτησης που ήταν πολύ πιο ήρεμη από ό,τι έδειχναν οι κομματικές διαιρέσεις, οι βουλευτές ενέκριναν τα δύο νομοσχέδια για το τέλος της ζωής.
Η πρώτη ψηφοφορία, σχετικά με τη δημιουργία ενός «εκτελεστού δικαιώματος» στην παρηγορητική φροντίδα, εγκρίθηκε ομόφωνα με 560 ψήφους.
Η δεύτερη, σχετικά με το «δικαίωμα στην παροχή βοήθειας στο θάνατο», έλαβε 305 ψήφους υπέρ και 199 κατά.
Οι όροι «ευθανασία» και «υποβοηθούμενη αυτοκτονία» δεν συμπεριλήφθηκαν στον νόμο, προς μεγάλη λύπη όσων απαίτησαν μεγαλύτερη σαφήνεια.
Προτιμήθηκαν οι λιγότερο αγχωτικές και διχαστικές εκφράσεις όπως «βοήθεια στον θάνατο» ή «αυτοχορήγηση» του θανατηφόρου προϊόντος.
Αλλά οι πιο έντονες συζητήσεις ήταν σχετικά με το ζήτημα των κριτηρίων επιλεξιμότητας για τον προκλητό θάνατο.
Αυτά έχουν αλλάξει ελάχιστα μετά από δύο εβδομάδες εξέτασης, παρά τις βαθιές διαφωνίες σχετικά με την «ισορροπία» του κειμένου.
Εάν το κείμενο υιοθετηθεί οριστικά, η Γαλλία θα γίνει η 8η ευρωπαϊκή χώρα που θα νομιμοποιήσει την υποβοήθηση του θανάτου.
Αυτό θα φέρει τη Γαλλία πιο κοντά σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες όπου επιτρέπεται η υποβοηθούμενη αυτοκτονία – η αυτοχορήγηση της θανατηφόρας ουσίας – και η ευθανασία – η οποία προκαλείται από έναν φροντιστή κατόπιν αιτήματος του ασθενούς – και συγκεκριμένα στην Ισπανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο.