Σκόπια: Δημοσιεύτηκε στην εφ. της κυβέρνησης η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών και η Αλβανική ως επίσημη γλώσσα

Με υπογραφή του προέδρου της Βουλής, Ταλάτ Τζαφέρι, δημοσιεύτηκε σήμερα Τρίτη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της πΓΔΜ ο νόμος κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Τον νόμο είχε ψηφίσει, και μάλιστα δύο φορές (τον περασμένο Ιούνιο και Ιούλιο), το Κοινοβούλιο της χώρας, ωστόσο ο πρόεδρος της πΓΔΜ, Γκιόργκι Ιβάνοφ, ο οποίος αντιτίθεται στη Συμφωνία των Πρεσπών, αρνούνταν να υπογράψει το σχετικό διάταγμα και να το αποστείλει για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, παρά το γεγονός ότι υποχρεούταν από το Σύνταγμα να πράξει κάτι τέτοιο.

Παράλληλα, με υπογραφή επίσης του προέδρου της Βουλής, δημοσιεύτηκε σήμερα στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» της πΓΔΜ και ο νόμος που προβλέπει τη διεύρυνση της χρήσης της αλβανικής γλώσσας στη χώρα, τον οποίο η Βουλή είχε επίσης ψηφίσει δύο φορές και ο Γκιόργκι Ιβάνοφ αρνούταν να τον υπογράψει.

Μετά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των δύο αυτών νόμων, ο πρόεδρος της χώρας, σε γραπτή ανακοίνωσή του, έκανε λόγο για «αντισυνταγματική ενέργεια» από τη μεριά του προέδρου της Βουλής και κατηγόρησε τα συγκυβερνώντα κόμματα «Σοσιαλδημοκρατική Ένωση» (SDSM) του Ζόραν Ζάεφ και DUI του Αλί Αχμέτι ότι φέρουν στο ακέραιο την ευθύνη για την πράξη αυτή.

Άμεση ήταν η αντίδραση του προέδρου της Βουλής και του SDSM, τα οποία σημείωσαν ότι αυτός που παραβίασε το Σύνταγμα ήταν ο Γκιόργκι Ιβάνοφ, αρνούμενος να υπογράψει τα Προεδρικά Διατάγματα για τους δύο νόμους.

Ο πρόεδρος της Βουλής και το κυβερνών κόμμα του Ζόραν Ζάεφ επισήμαναν ακόμη ότι η σημερινή δημοσίευση των δύο νόμων στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με υπογραφή του προέδρου της Βουλής είναι καθόλα νόμιμη και σύμφωνη με τις προβλέψεις του Συντάγματος.

Υπενθυμίζεται ότι χθες δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της πΓΔΜ και τα κείμενα των τεσσάρων τροπολογιών και του συνοδευτικού εφαρμοστικού συνταγματικού νόμου που ψηφίστηκαν από τη Βουλή της χώρας, στις 11 Ιανουαρίου.

Η δημοσίευση έγινε επίσης με υπογραφή του προέδρου της Βουλής, καθώς για τη συγκεκριμένη περίπτωση δεν απαιτείτο η υπογραφή του προέδρου της χώρας.