


Και ξαφνικά τα μέχρι πρότινος «ταπεινά χαμομηλάκια» της δημοσιογραφίας, που ούτε ήξεραν κατά που πέφτει η Λιβύη και πόσες κυβερνήσεις έχει, οι ίδιοι λειτουργικά αναλφάβητοι (ή functional illiterate) που ούτε γνωρίζουν πώς λέγεται η θάλασσα νότια της Κρήτης και την ονομάζουν έτσι, δηλαδή περιγραφικά, ως «Θάλασσα Νότια της Κρήτης», ενώ από το δημοτικό σχολείο μάθαμε ότι ονομάζεται Νότιο Κρητικό Πέλαγος ή Λιβυκό Πέλαγος, όλοι αυτοί λοιπόν, οι αποδεδειγμένα από τα γραπτά τους ανίδεοι, διαδίδουν τώρα την επιπόλαια άποψη ότι ο στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ γύρισε δήθεν την πλάτη στην Ελλάδα και ανερυθρίαστα κατηγορούν τον Νίκο Δένδια για την, «αποτυχημένη» κατά την άποψή τους, οικοδόμηση φιλίας με την κυβέρνηση της Ανατολικής Λιβύης, δηλαδή της Κυρηναϊκής, που ελέγχεται από τον Χάφταρ κι από τη λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων, το λιβυκό αντίπαλο δέος στη φιλοτουρκική κυβέρνηση της Τρίπολης της Δυτικής Λιβύης.
Επειδή είμαι από εκείνους που γράφουν για τον Χαλίφα Χάφταρ πριν από το 2018 και είχα εγκαίρως προειδοποιήσει, από την πρώτη στιγμή το 2018, για τους τουρκικούς σχεδιασμούς στη Λιβύη και στο Λιβυκό Πέλαγος, όλα τα άρθρα ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ, οφείλω ως διπλωματικός συντάκτης να βάλω μία τάξη στο χάος.
Ο Νίκος Δένδιας πριν πέντε χρόνια κινήθηκε αποφασιστικά προς την πλευρά του Χάφταρ, τον έφερε στην Αθήνα και στο πλευρό μας, ως ειλικρινή ελληνική «απάντηση» στα ανυπόστατα ψευδομνημόνια της ισλαμιστικής κυβέρνησης της Τρίπολης, τότε του Σάρατζ, με το καθεστώς Ερντογάν.
Να σημειωθεί ότι, οι Τούρκοι ενεργοποίησαν τα ψευδομνημόνια με τη Δυτική Λιβύη από το φθινόπωρο του 2018 [ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ], λόγω της εξαγγελίας του Αλέξη Τσίπρα στην Τριμερή για επικείμενη οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την Κύπρο και βρήκαν «κενό» να δράσουν ταχύτατα μετά την αιφνίδια παραίτηση του Νίκου Κοτζιά από το υπουργείο Εξωτερικών.
Ένα χρόνο μετά, οι Τούρκοι υπέγραψαν τα δύο περιβόητα ψευδομνημόνια με την κυβέρνηση Φαγιέζ αλ-Σάρατζ της Δυτικής Λιβύης στις 27 Νοεμβρίου 2019.
Ο Νίκος Δένδιας έφερε τον Χαλίφα Χάφταρ στην Αθήνα στις 16 Ιανουαρίου 2020, δύο ημέρες πριν από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη (18–19 Ιανουαρίου 2020), από την οποία η Ελλάδα αποκλείστηκε προκλητικά, ενώ συμμετείχαν Τουρκία, Ρωσία, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία κ.ά.
Ο Νίκος Δένδιας όχι μόνο έφερε τον Χαλίφα Χάφταρ και τους στρατηγούς του στην Αθήνα αλλά κι ο ίδιος επισκέφθηκε επανειλημμένα την Ανατολική Λιβύη, άνοιξε το ελληνικό προξενείο στη Βεγγάζη, συναντήθηκε πολλές φορές με τον πρόεδρο του κοινοβουλίου Ακίλα Σάλεχ κι εξασφάλισε πολλές δηλώσεις καταδίκης των ψευδομνημονίων από τις Αρχές της Κυρηναϊκής.
Σημειώνεται ότι υπάρχει κι απόφαση της λιβυκής Δικαιοσύνης που καταδικάζει τα ανυπόστατα ψευδομνημόνια Τρίπολης-Άγκυρας.
Την ώρα που ο Νίκος Δένδιας έτρεχε για να αναχαιτίσει την Τουρκία, δηλαδή τον νεο-οθωμανισμό, στη Δυτική Λιβύη, ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Θάνο Ντόκο του Μαξίμου που, σαν ΕΛΙΑΜΕΠ, δημόσια «έκραζε» Δένδια και Χάφταρ κι έλεγε, με ύφος μάλιστα, ότι όλα αυτά ήταν λάθος και προέτρεπε να τα βρούμε με τους φιλότουρκους ισλαμιστές της Τρίπολης [ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ]. Δήθεν αναλύσεις, λόγια «κατευνασμού», που αντί να βλέπουν τον μεγάλο χάρτη και το ελληνικό μεγαλείο έβλεπαν μόνο «ήρεμα νερά» για «δουλίτσες».
Ωστόσο, η εξωτερική πολιτική του Νίκου Δένδια όχι μόνο πάγωσε για πέντε χρόνια τον νεο-οθωμανικό επεκτατισμό στη Λιβύη, όχι μόνο άνοιξε τις αγορές, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της Κυρηναϊκής για τα εθνικά συμφέροντα και τα επιχειρηματικά, αλλά το σημαντικότερο εξασφάλισε τις πύλες της Ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή Κρήτη και Κυρηναΐκή, υπό τον ναυτικό έλεγχό μας, ανεξάρτητα από τα εσωτερικά ζητήματα της Λιβύης, όπως ο σχηματισμός μεταβατικής κυβέρνησης υπό τον φιλότουρκο εργολάβο Ντμπέιμπα, την αποτυχία της μεταβατικής κυβέρνησης να διεξαγάγει εκλογές, την έκπτωσή της και τη ντε φάκτο διχοτόμηση εκ νέου της Λιβύης. Τα εσωτερικά της Λιβύης αφορούν τους Λίβυους, όχι τους Έλληνες.
Ωστόσο, μετά τη μετακίνηση του Νίκου Δένδια από το ΥΠΕΞ στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και την ανάληψη της εξωτερικής μας πολιτικής τον Ιούνιο του 2023 -δηλαδή πριν δύο χρόνια- από τους «εκσυγχρονιστές» κατευναστές της αυλής του Μαξίμου, τους γνωστούς στο πανελλήνιο Γεραπετρίτη, Παπαδοπούλου και λοιπούς ομοϊδεάτες τους, χάθηκε η μπάλα.
Η εν λόγω «αυλή» επικεντρώθηκε στα «ήρεμα νερά», στην υποχωρητικότητα για τα χατίρια της Τουρκίας, στη «φινλανδοποίηση» (Finlandization) της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας, στη μη άσκηση εθνικής κυριαρχίας στις θάλασσες, στη φοβικότητα, στη ντροπή, στον εξευτελισμό.
Τα παραπάνω νομίζετε ότι οι σύμμαχοί μας δεν τα έβλεπαν; Δεν τα έβλεπε το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Κυρηναϊκή και η Κύπρος; Προφανώς τα έβλεπαν και κάθε φορά έχαναν την εμπιστοσύνη τους όλο και περισσότερο στην Αθήνα. Ποιος εμπιστεύεται τους προσκυνημένους άρα αναξιόπιστους; Κανένας!
Η Ελλάδα, από ηγέτιδα της Ανατολικής Μεσογείου, με υπερόπλα την ήπια ισχύ του ελληνικού πολιτισμού και τη σκληρή ισχύ των όπλων της, δηλαδή με την πατροπαράδοτη έξυπνη ισχύ της (smart power), κατέστη σχεδόν νεο-οθωμανική υποτελής από τους σύγχρονους «ευρωπαϊστές» σημιτικούς κοτζαμπάσηδες, που όταν δεν «υποκλίνονται» ή «αγκαλιάζονται», ή ποζάρουνε με «χάρη» στο «Χ» κι όλα αυτά δημόσια, διακρίνονται σε ατιμωτικούς τεμενάδες και άλλα βαρβαρικά ανατολίτικα χαριεντίσματα με τους νεο-οθωμανούς Τούρκους.
Μόνο τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, εν όπλοις σύμμαχός μας, κρατάνε διακριτική στάση αναμονής απέναντι στον εξευτελισμό μας, ίσως γιατί ο Κόλπος είναι κάπως μακριά από την Ανατολική Μεσόγειο, ωστόσο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν διεισδύσει πολύ ισχυρά στα Βαλκάνια, ανεξάρτητα τι αντιλαμβάνονται και τι «νιώθουν» οι «αυλικοί» του Μαξίμου και πώς παραπληροφορούν τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για να διατηρήσουν τα οφίτσιά τους με ανάλαφρη στομφώδη φιλελέ ελαφρότητα.
Τώρα λοιπόν, τα «ταπεινά χαμομηλάκια» της εγχώριας δήθεν δημοσιογραφίας, κατηγορούν τον Δένδια, κατηγορούν και τον Χάφταρ, επειδή ο τελευταίος φαίνεται να αντέδρασε στην επικείμενη είσοδο της ενεργειακής εταιρείας Chevron στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος και φαίνεται σαν να ευθυγραμμίζεται με το έκπτωτο καθεστώς του Ντμπέιμπα στην Τρίπολη και τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Τουρκίας. Δεν είναι έτσι.
Ο Χαλίφα Χάφταρ δεν θα «εκτεθεί» ως μειοδότης στον λαό του από τους φιλότουρκους της Τρίπολης, επειδή η αυλή του Μαξίμου και ο ανίδεος «φιλέλληνας» Γεραπετρίτης με πρωτοφανή ερασιτεχνισμό, μικροπολιτική και αμορφωσιά, κάνουν τη μία ανοησία πίσω από την άλλη στις θάλασσές μας. Δεν αξίζει δε καθόλου να αναφερθώ στον υφυπουργό Εξωτερικών Χατζηβασιλείου, αυτός έχει ήδη πάρει το ράπισμά του και θα ακολουθήσει κι άλλο αν συνεχίσει αδιάβαστος κι απρόσεκτος να παριστάνει τον ειδήμονα.
Οπότε, ό,τι και να λέει ο Χάφταρ καλά κάνει και τα λέει. Έχει κι αυτός την κοινή του γνώμη, σε περίπτωση που το αγνοούν οι φιλελέδες «εκσυγχρονιστές».
Εξάλλου τον Χάφταρ επί δύο χρόνια ο «φιλέλληνας» Γεραπετρίτης τον «ξέχασε», για χάρη των δήθεν «ήρεμων νερών» με τους «απέναντι». Τώρα πώς τολμά αυτό το υπουργείο Εξωτερικών να «θίγεται»;
Ακούστε λοιπόν καλά πώς έχουν τα πράγματα και εμπεδώστε τα:
1. Καμία κυβέρνηση της Λιβύης, είτε της Τρίπολης, είτε της Κυρηναϊκής, δεν δύναται να συνάψει διεθνείς συμφωνίες.
2. Η Ελλάδα έχει διαμηνύσει στη λιβυκή πλευρά ότι, αποκτήστε πρώτα νόμιμη κυβέρνηση και μετά ελάτε να ορίσουμε ΑΟΖ [ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ]. Αυτή είναι η ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ, κατανοητό;
3. Αν ο γιος του Χάφταρ, ο Σαντάμ, ταξιδεύει στην Τουρκία για να βρει όπλα, η Ελλάδα μπορεί να ΔΩΡΙΣΕΙ στην Κυρηναϊκή καλύτερα, μεγαλύτερα και μάλιστα κατάλληλα μέσα για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών. Κατανοητό;
4. Ο στρατάρχης Χάφταρ, ο φίλος της Ελλάδας, που τόσο απαράδεκτα κι αδιάφορα του φέρθηκαν ο «φιλέλληνας» Γεραπετρίτης και η πανέξυπνη Παπαδοπούλου, είναι επίσης και φίλος της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Οι Άραβες σύμμαχοί μας είναι βέβαιο ότι θα συνδράμουν στην «εκτόνωση» της όποιας «παρεξήγησης», που οφείλεται εν προκειμένω κυρίως στην Ελλάδα, και στη διατήρηση των κοινών μας συμφερόντων, ιδίως τώρα που η περιοχή μας «φλέγεται».
5. Τέλος, υπενθυμίζεται ότι η Κυρηναϊκή τηρεί τη μέση γραμμή στη θάλασσα. Τι συμβαίνει λοιπόν; Η Κυρηναϊκή με αξιοπρέπεια ζητά να μην τη θεωρεί ο «φιλέλληνας» Γεραπετρίτης «δεδομένη». Κατανοητό; Επίσης, είναι τιμητικό η Ελλάδα να συναποφασίζει για κάποια πράγματα με τους συμμάχους της. Να μην «αδιαφορεί» ο Γεραπετρίτης, που φαίνεται να έχει μεγάλη έγνοια για να βγάζει ωραίες φωτογραφίες στο «Χ». Εμπεδώσαμε ότι πράγματι ομόρφυνε, αυτός εμπέδωσε ότι γερνάει;
Εν κατακλείδι, η απουσία κοσμοπολιτισμού και ειδικών γνώσεων περί της περιοχής από τους νεοφιλελεύθερους, φοβικούς, μικρονοϊκούς κι αλαζονικούς επαρχιώτες, που έχει «εμπιστευθεί» ο Μητσοτάκης, μάς μπλέκουν σε αχρείαστα προβλήματα, με αποτέλεσμα να χαίρονται οι «κουτοπόνηροι» Τούρκοι επειδή οι Έλληνες αποδεικνύονται πιο χαζοί από εκείνους.
Να μη χαίρονται οι Τούρκοι, υπάρχουν Έλληνες ικανοί, Έλληνες πραγματικοί. Έτυχε απλά η πεπερασμένη «αυλή» να αποτελείται από «φιλέλληνες».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει, για την υστεροφημία του, να πάψει να «εμπιστεύεται» τους αποδεδειγμένα πρόχειρους, αδιάβαστους και ρηχούς και να θυμάται ότι έχει πραγματικούς φίλους να ακούει και να τολμήσει να ηγηθεί στο μέγα εθνικό σχέδιο.