Παραιτήθηκε από βουλευτής ο Αλέξης Τσίπρας: «Η πατρίδα μας βρίσκεται σε επικίνδυνο αδιέξοδο – Οικονομικό, πολιτικό, γεωστρατηγικό, μα πρωτίστως ηθικό»

Μετά από μια δεκαεξαετή πορεία στον κοινοβουλευτικό βίο, κατά τη διάρκεια της οποίας υπηρέτησε ως βουλευτής, αρχηγός κόμματος, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρωθυπουργός, ο Αλέξης Τσίπρας έλαβε μία απόφαση συνείδησης: την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα.

Λίγο πριν την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής Συνόδου, κατέθεσε την παραίτησή του στον Πρόεδρο της Βουλής.

Σύμφωνα με πηγές, η απόφαση αυτή δεν ήταν ούτε εύκολη, ούτε ελήφθη χωρίς βαθιά σκέψη.

Τα κίνητρα της αποχώρησης

Ο πρώην πρωθυπουργός εξήγησε τα κίνητρα της αποχώρησής του, τονίζοντας ότι δεν μπορεί και δεν επιθυμεί να διατηρήσει το βουλευτικό αξίωμα και τα προνόμια που αυτό συνεπάγεται.

Η βασική του αιτιολογία είναι πως αισθάνεται ότι η συμμετοχή του, ιδιαίτερα υπό την ειδική συνθήκη του πρώην πρωθυπουργού, δεν προσφέρει τίποτε ουσιαστικό στους πολίτες που τον εμπιστεύτηκαν.

Επιπλέον, ο ίδιος δήλωσε πως δεν μπορεί και δεν θέλει να συμμετέχει τυπικά σε ένα Κοινοβούλιο το οποίο, όπως εκτίμησε, έχει δημοκρατικά απογυμνωθεί, κυρίως λόγω της ευθύνης της πλειοψηφίας, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να επιτελέσει τον ρόλο που επιτάσσει το Σύνταγμα και απαιτούν οι πολίτες.

Διευκρινίζεται ότι, αν και παραιτείται από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας δεν παραιτείται από την πολιτική δράση.

Αντιθέτως, «εγκαταλείπει την ασφάλεια των ορεινών εδράνων» με τη φιλοδοξία να επιστρέψει στην «ελπιδοφόρα ανασφάλεια της κοινωνικής δράσης».

Στόχος του, όπως τόνισε, δεν είναι η καθοδήγηση «από τα πάνω», αλλά η καλύτερη αφουγκραση της κοινωνίας και των αναγκών της.

Επιδιώκει να δράσει απελευθερωμένος από αξιώματα, δεσμεύσεις και μηχανισμούς που πλέον, κατά την κρίση του, δεν μπορούν να εκφράσουν την κοινωνία.

Ο ίδιος περιέγραψε την παρούσα περίοδο ως ένα επικίνδυνο αδιέξοδο για την πατρίδα, το οποίο χαρακτήρισε ως οικονομικό, πολιτικό, γεωστρατηγικό, αλλά πρωτίστως ηθικό.

Τόνισε την ανάγκη για ελπίδα, η οποία πρέπει να εκδηλωθεί μέσω πράξεων και όχι μόνο λόγων, αποδεικνύοντας ότι «δεν είναι όλοι ίδιοι».

Διαχωρίζοντας τη θέση του από την πίστη σε «Μεσσίες» ή «κομματικές κατασκευές εργαστηρίου», δήλωσε ότι πιστεύει στη δύναμη του λαϊκού κινήματος που αγωνίζεται συλλογικά για κοινωνική δικαιοσύνη.

Εξέφρασε την αποφασιστικότητά του να συναντηθεί με «τη βούληση και τις πράξεις των πολλών», τις ανάγκες και τις ελπίδες τους.

Μήνυμα προς συντρόφους και κοινωνική πλειοψηφία

Απευθυνόμενος στους συντρόφους με τους οποίους πορεύτηκε και μοιράστηκε αγώνες, διαβεβαίωσε ότι δεν θα είναι αντίπαλοι και εξέφρασε την ελπίδα για ένα μελλοντικό «ταξίδι πάλι μαζί σε πιο όμορφες θάλασσες».

Κυρίως, απηύθυνε έκκληση στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που «ασφυκτιά», δηλώνοντας ότι η «λεηλασία της πατρίδας μας από ένα καθεστώς γενικευμένης διαφθοράς που γεννά ανισότητες και αδικία, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο».

Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι εάν αυτοί που έχουν την ευθύνη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης αδυνατούν να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειές τους για να επιφέρουν την αλλαγή, τότε «θα πρέπει να γίνουμε όλοι εμείς η αλλαγή που προσδοκούμε», προκειμένου να πάρουν οι πολίτες το μέλλον στα χέρια τους. Δήλωσε ότι αυτό αξίζει «κάθε κόπο και κάθε αγώνα».

Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα:

«Μετά από 16 χρόνια στη Βουλή, ως βουλευτής, αρχηγός κόμματος, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρωθυπουργός, έλαβα μια απόφαση συνείδησης:

»Να παραιτηθώ από το βουλευτικό αξίωμα.

»Λίγο πριν την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής Συνόδου, κατέθεσα στον Πρόεδρο της Βουλής την παραίτησή μου.

«Δεν ήταν μια απόφαση εύκολη, ούτε και αβασάνιστη.

«Παραιτούμαι γιατί δεν μπορώ και δεν θέλω, να διατηρήσω το αξίωμα του βουλευτή, με όσα προνόμια αυτό συνεπάγεται, όταν αισθάνομαι ότι η συμμετοχή μου, με την ειδική συνθήκη μάλιστα του πρώην πρωθυπουργού, δεν προσφέρει τίποτε ουσιαστικό σε όσους με εμπιστεύτηκαν.

»Γιατί δεν μπορώ και δεν θέλω, να συμμετέχω τυπικά σε μια Βουλή, που δημοκρατικά απογυμνωμένη, με ευθύνη κυρίως της πλειοψηφίας, αδυνατεί να επιτελέσει το ρόλο που το Σύνταγμα επιτάσσει και οι πολίτες απαιτούν.

»Παραιτούμαι όμως από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν παραιτούμαι από την πολιτική δράση.

»Εγκαταλείπω την ασφάλεια των ορεινών εδράνων.

»Και φιλοδοξώ να επιστρέψω στην ελπιδοφόρα ανασφάλεια της κοινωνικής δράσης.

»Όχι για να καθοδηγήσω από τα πάνω, αλλά για να αφουγκραστώ καλύτερα τη κοινωνία και τις ανάγκες της.

»Απελευθερωμένος από αξιώματα, δεσμεύσεις και μηχανισμούς, που δεν μπορούν πια να την εκφράσουν.

»Σε μια περίοδο όπου η πατρίδα μας βρίσκεται σε επικίνδυνο αδιέξοδο.

»Οικονομικό, πολιτικό, γεωστρατηγικό, μα πρωτίστως ηθικό.

»Ζητείται ελπίς.

»Μέσα από τις πράξεις και όχι μόνο με λόγια.

»Τις πράξεις που αποδεικνύουν ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

»Τις πράξεις, που μόνο μ’ αυτές μπορούμε να υπερβούμε τα σημερινά αδιέξοδα.

»Δεν πιστεύω σε Μεσσίες, ούτε σε κομματικές κατασκευές εργαστηρίου.

»Πιστεύω όμως στη δύναμη του λαϊκού κινήματος που παλεύει συλλογικά για κοινωνική δικαιοσύνη.

»Πιστεύω στη βούληση και τις πράξεις των πολλών.

»Με αυτούς, τις ανάγκες και τις ελπίδες τους, είμαι αποφασισμένος να συναντηθώ.

»Θέλω να απευθυνθώ στους συντρόφους μου, σε όλους όσους πορευτήκαμε μαζί ως εδώ και μοιραστήκαμε αγώνες, αγωνίες, ελπίδες και όνειρα.

»Δεν θα είμαστε αντίπαλοι.

»Και ίσως σύντομα να ταξιδέψουμε πάλι μαζί σε πιο όμορφες θάλασσες.

»Κυρίως όμως, θέλω να απευθυνθώ στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που ασφυκτιά:

»Η λεηλασία της πατρίδας μας από ένα καθεστώς γενικευμένης διαφθοράς που γεννά ανισότητες και αδικία, δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο.

»Αν δεν μπορούν όσοι έχουν την ευθύνη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειές τους για να προκύψει η αλλαγή, τότε θα πρέπει να γίνουμε όλοι εμείς η αλλαγή που προσδοκούμε.

»Για να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας.

»Αυτό αξίζει κάθε κόπο και κάθε αγώνα».

Δείτε το βίντεο: