


Ένα μεσαιωνικό νεκροταφείο που εντοπίστηκε κοντά στο αεροδρόμιο του Κάρντιφ στην Ουαλία συνεχίζει να περιπλέκει τους αρχαιολόγους, καθώς νέα, αινιγματικά στοιχεία έρχονται στο φως.
Η ανακάλυψη του νεκροταφείου, που χρονολογείται στον 6ο ή 7ο αιώνα μ.Χ., έγινε γνωστή τον προηγούμενο χρόνο, όταν ανακαλύφθηκαν δεκάδες σκελετοί σε ασυνήθιστες στάσεις, συνοδευόμενοι από απροσδόκητα ευρήματα.
Πλέον, οι ερευνητές έχουν κάνει μια εντυπωσιακή διαπίστωση: σχεδόν όλοι οι ενήλικοι που έχουν ταφεί εκεί είναι γυναίκες.
Αν και τα οστά τους φανερώνουν σημάδια καταπόνησης, υποδηλώνοντας έντονη χειρωνακτική εργασία, παράλληλα υπάρχουν ενδείξεις πλούτου και πολυτέλειας στις ταφές τους.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, μια ακόμη αναπάντεχη ανακάλυψη αφορά μια γυναίκα που βρέθηκε πεταμένη σε ένα χαντάκι, σε πλήρη αντίθεση με τις υπόλοιπες ταφές που έγιναν με ιδιαίτερη επιμέλεια.
«Κάθε φορά που πιστεύουμε ότι πλησιάζουμε στην κατανόηση, κάτι καινούργιο αναδύεται και η εικόνα γίνεται πιο συναρπαστική», δήλωσε ο Άντι Σίμαν (Andy Seaman) από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, ο οποίος ηγείται της ανασκαφικής ομάδας.
Μέχρι στιγμής, έχει ανασκαφεί περίπου το ήμισυ του νεκροταφείου, το οποίο βρίσκεται σε ένα φαινομενικά αδιάφορο χωράφι στην περιοχή του Κάστρου Φόνμον (Fonmon).
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει 39 ενήλικους σκελετούς τοποθετημένους σε λαξευτούς τάφους στον συμπαγή ασβεστολιθικό βράχο.
Η λεπτομερής ανάλυση βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά εκτιμάται ότι όλοι, εκτός από έναν, είναι γυναίκες.
«Δεν είμαι σίγουρος τι σημαίνει αυτό προς το παρόν», σχολίασε ο Δρ. Σίμαν, προσθέτοντας:
«Ίσως να υποδηλώνει κάτι συγκεκριμένο για αυτή την κοινότητα ή μπορεί απλώς να είναι ένα τμήμα ενός μεγαλύτερου νεκροταφείου.
»Είναι πιθανό οι άνδρες να βρίσκονται σε άλλο τμήμα του χώρου».
Επιπλέον, έχουν βρεθεί οι σκελετοί δύο παιδιών, ένας απροσδόκητα μικρός αριθμός δεδομένης της υψηλής παιδικής θνησιμότητας της εποχής.
Οι ταφές των παιδιών παρουσιάζουν επίσης ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
«Το χώμα που χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη των τάφων των παιδιών φαίνεται ελαφρώς διαφορετικό από αυτό στους τάφους των ενηλίκων», εξήγησε η Δρ. Μάριον Σάινερ (Marion Shiner), αρχαιολόγος επίσης από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ.
«Είναι πιο σκούρο και φαίνεται πιο οργανικό, γεγονός που υποδεικνύει ότι μπορεί να έχει μεσολαβήσει κάποιος χρόνος ανάμεσα στις ταφές των ενηλίκων και των παιδιών.
»Είναι ένα ακόμη μυστήριο που προστίθεται στα υπόλοιπα».
Τα ευρήματα στον χώρο προσθέτουν περαιτέρω γρίφους σχετικά με την ταυτότητα αυτών των ανθρώπων.
Θραύσματα αγγείων και ένα περίτεχνο, χαραγμένο γυάλινο αντικείμενο που ανακαλύφθηκαν στους τάφους υποδηλώνουν ότι μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο από άτομα που πιθανώς γιόρταζαν ή τιμούσαν τους νεκρούς.
«Το γυαλί είναι σπάνιο και η παρουσία του συνδέεται με χώρους υψηλής κοινωνικής θέσης», τόνισε ο Δρ. Σίμαν.
«Είναι πολύ πιθανό να κατασκευάστηκε στην περιοχή του Λεβάντε στην Αίγυπτο και στη συνέχεια να μετατράπηκε σε αγγείο, όπως πιστεύουμε, στη νότια Γαλλία, για να φτάσει τελικά εδώ, ίσως μαζί με βαρέλια κρασιού».
Η παρουσία αυτών των αντικειμένων υποδεικνύει μια ασυνήθιστη κοινότητα.
Κάθε άτομο είχε ταφεί με ιδιαίτερη φροντίδα, με κάποιους να βρίσκονται σε οριζόντια θέση και άλλους καθιστούς, αλλά όλοι ήταν στραμμένοι από την ανατολή προς τη δύση.
Η ομάδα ερευνά ακόμη τον λόγο για τον οποίο η γυναίκα που βρέθηκε στο χαντάκι αντιμετωπίστηκε τόσο διαφορετικά, αλλά θεωρεί πιθανό να ήταν παρίας ή εγκληματίας.
Τα οστά της έχουν μεταφερθεί στο εργαστήριο του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ για λεπτομερέστερη ανάλυση.
Τα αρχικά αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι οι ταφέντες δεν κατάγονταν όλοι από την ίδια περιοχή, καθώς κάποιοι φαίνεται να προέρχονταν από διάφορες περιοχές της Ουαλίας και ίσως από τη νοτιοδυτική Αγγλία.
Περαιτέρω ανάλυση DNA αναμένεται να αποκαλύψει πιθανές συγγενικές σχέσεις μεταξύ τους.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ερευνητική ομάδα παρουσιάζουν τα δόντια των σκελετών.
Λόγω του τρόπου ανάπτυξής τους, τα δόντια παρέχουν ένα μοναδικό αρχείο των διατροφικών συνηθειών ενός ατόμου από την παιδική ηλικία μέχρι τον θάνατο.
«Είχαν μια πολύ σταθερή διατροφή βασισμένη κυρίως σε υδατάνθρακες, με περιορισμένη κατανάλωση κρέατος», ανέφερε η Δρ. Φαϊλάτσε (Faillace).
«Αυτό ισχύει από την παιδική ηλικία μέχρι την ενήλικη ζωή και το παρατηρούμε σε όλο τον πληθυσμό».
Ένα ιδιαίτερο διατροφικό στοιχείο που απουσιάζει είναι το ψάρι.
«Από τη στιγμή που αποχώρησαν οι Ρωμαίοι, παρατηρούμε την απουσία ψαριού από τη διατροφή τους. Είναι ένα από τα μεγάλα μυστήρια», σχολίασε χαρακτηριστικά.
Ο Άντι Σίμαν αισιοδοξεί ότι η περαιτέρω έρευνα θα μπορέσει να δώσει απαντήσεις στα πολλά ερωτήματα που έχουν προκύψει από αυτόν τον μοναδικό αρχαιολογικό χώρο.
«Ελπίζουμε να αφηγηθούμε την ιστορία των ανθρώπων που θάφτηκαν σε αυτό το νεκροταφείο, αλλά και της ευρύτερης κοινότητας», δήλωσε.
«Γνωρίζουμε πολλά για τις ζωές των βασιλιάδων και των βασιλισσών, αλλά πολύ λιγότερα για τους απλούς ανθρώπους.
»Και αυτή είναι μια σπάνια ευκαιρία να μελετήσουμε μια κοινότητα με τόση λεπτομέρεια και να ανακαλύψουμε τις ενδιαφέρουσες αλληλεπιδράσεις της».
Προς το παρόν, ωστόσο, πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, καθιστώντας αυτό το μεσαιωνικό νεκροταφείο ένα συναρπαστικό και συνεχιζόμενο αίνιγμα για τους αρχαιολόγους.
Ορισμένα άρθρα τονίζουν περισσότερο την εξαιρετική διατήρηση των σκελετών λόγω του ασβεστολιθικού εδάφους, γεγονός που επιτρέπει λεπτομερείς αναλύσεις.
Επιπλέον, κάποια δημοσιεύματα εστιάζουν στην πιθανή κοινωνική οργάνωση της κοινότητας, υπογραμμίζοντας ότι η φροντίδα που επιδείχθηκε σε όλες τις ταφές, εκτός από αυτή της γυναίκας στο χαντάκι, υποδηλώνει μια δομημένη κοινωνία με συγκεκριμένες τελετουργίες ταφής.
Ένα στοιχείο που αναφέρεται σε κάποιες διεθνείς πηγές είναι η συνέχιση των ανασκαφών και των αναλύσεων, με την ελπίδα ότι μελλοντικά ευρήματα και εξετάσεις DNA και ισοτόπων θα ρίξουν περισσότερο φως σε αυτό το μυστηριώδες νεκροταφείο.
Οι αρχαιολόγοι αναμένουν ότι η ανάλυση των ισοτόπων στα δόντια θα προσφέρει πιο ακριβείς πληροφορίες για τη γεωγραφική προέλευση των ατόμων, ενώ η ανάλυση DNA θα αποκαλύψει πιθανές οικογενειακές συνδέσεις.