


Διαβάστε σχετικά για Αιχμάλωτοι Πολέμου, Γάζα (Πόλη της Παλαιστίνης), Ισλαμιστές, Ισραήλ, Λωρίδα της Γάζας, Όμηροι (Αιχμάλωτοι), Παλαιστίνη, Παλαιστίνιοι, Στρατιωτίνες, Τζιχαντιστές, Χαμάς,
Η Ναάμα Λεβί, που απελευθερώθηκε το Σάββατο 25/01/25 από την αιχμαλωσία της Χαμάς, περπάτησε προς την ελευθερία με τη δική της δύναμη, αποδεικνύοντας το θάρρος που τη χαρακτήριζε πριν από τις 7 Οκτωβρίου 2023.
Η 20χρονη Ισραηλινή στρατιωτίνα από τη Ραανάνα υπηρετούσε στη βάση Ναχάλ Οζ όταν δέχθηκε επίθεση από τη Χαμάς.
Στα πρώτα βίντεο, εμφανιζόταν με ματωμένα ρούχα, γεγονός που προκάλεσε διεθνή ανησυχία.
Πριν από την αιχμαλωσία της, η Λεβί αφιέρωνε τον χρόνο της στην προώθηση της ειρήνης, συμμετέχοντας εθελοντικά με τα Ηνωμένα Έθνη και τον Ερυθρό Σταυρό, ενώ δραστηριοποιούνταν στο πρόγραμμα Hands of Peace για τον Ισραηλινο-Παλαιστινιακό διάλογο.
Η δέσμευσή της στη συνύπαρξη φάνηκε ακόμη και κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της, όταν φέρεται να είπε στους απαγωγείς της: «Έχω φίλους στην Παλαιστίνη».
Η Λεβί, ως διακεκριμένη τριαθλήτρια, συμμετείχε τακτικά σε αγώνες αντοχής, με τους συναθλητές της να την περιγράφουν ως «αποφασιστική και συγκεντρωμένη».
Αυτή η πειθαρχία τη βοήθησε και κατά τη στρατιωτική της θητεία στη Ναχάλ Οζ, σε μονάδα επιτήρησης κοντά στα σύνορα της Γάζας.
Άλλοι απελευθερωμένοι όμηροι ανέφεραν ότι υπέστη τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της, αλλά διατήρησε τη δύναμη της ψυχής της.
Η οικογένειά της τη χαρακτηρίζει ως «ήρεμη, γεμάτη φως, χαρά, δύναμη και αποφασιστικότητα».
Μετά την απελευθέρωσή της, συναντήθηκε με τις συναδέλφους της Καρίνα Αρίεβ, Λίρι Αλμπάγκ και Ντανιέλα Γκιλμπόα.
Η οικογένειά της τόνισε ότι παραμένει αλληλέγγυα με τις οικογένειες που περιμένουν ακόμα την επιστροφή των αγαπημένων τους, αναφέροντας ειδικά την Άγκαμ Μπέργκερ και την πολίτη Άρμπελ Γεχουντ.
Ο αρχισυντάκτης της Jerusalem Post υπογράμμισε ότι η πορεία της Λεβί –από ειρηνοποιός σε όμηρος και τώρα σε επιζήσασα– αποτελεί σύμβολο ανθεκτικότητας σε συνθήκες σύγκρουσης.
Η οικογένεια της Ναάμα κατέληξε: «Δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να επιστρέψει και ο τελευταίος όμηρος», υπογραμμίζοντας τη συνεχιζόμενη κρίση παρά τις απελευθερώσεις του Σαββάτου 25/01/25.